Eurovision 2013: Άγρια επίθεση Βίδου στην Eurovision!

Χαρακτηριστικά το κομμάτι του που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το Βήμα» έχει τίτλο «Το πάλκο της φτήνιας» και αναφέρει σχετικά με τον διαγωνισμό και τα έσοδα που εκείνος αποφέρει: «Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision αποφέρει, λένε, έσοδα στη δημόσια τηλεόραση. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο αποφασίστηκε τελικά η συμμετοχή μας και στην εφετινή διοργάνωση, παρά τις πρώτες σκέψεις να απέχουμε με τη διόλου ευκαταφρόνητη δικαιολογία της οικονομικής κρίσης, όπως έκαναν άλλες χώρες. Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι μόνο πόσα φράγκα μπαίνουν στο ταμείο αλλά και από πού προέρχονται. Εννοώ ότι το μέγαρο της Αγίας Παρασκευής, κερδοφόρο ον (καθώς δεν παράγει σχεδόν καθόλου πρόγραμμα αλλά εισπράττει βρέξει - χιονίσει το τέλος από τον λογαριασμό της ΔΕΗ), θα μπορούσε να είναι πιο επιλεκτικό και να μην επενδύει επίμονα σε ένα προϊόν τόσο χαμηλής ποιότητας. Αυτό είναι σήμερα, κατά τη γνώμη μου, η Eurovision: ένα παρακμιακό σόου, με κακά στο σύνολό τους τραγούδια, παρωχημένη αισθητική και γούστο αλλά και η πασαρέλα όπου επιδεικνύονται με άγαρμπο και προκλητικό τρόπο οι πολιτικές συμπάθειες και αντιπάθειες. Με την Ελλάδα και την Κύπρο να δίνουν πρώτες το κακό παράδειγμα ανταλλάσσοντας τα «άριστα!» και προκαλώντας ειρωνικά και απαξιωτικά σχόλια.

Η δημόσια τηλεόραση, την οποία ο φορολογούμενος υποχρεώνεται να πληρώνει από την τσέπη του (ακόμη κι αν δεν την παρακολουθεί), με την απόφασή της να συμμετέχει ξανά στο πανηγυράκι επενδύει εκ νέου στη φτήνια. Γεγονός που εφέτος, που το πρόγραμμα είναι πιο αποδυναμωμένο από κάθε άλλη χρονιά (η αγορά ορισμένων αξιόλογων βρετανικών σειρών δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι τη στιγμή που όλα τα άλλα παραπέμπουν σε... άνυδρο τοπίο), ενοχλεί περισσότερο. Οπότε δεν θα σχολιάσω τα ονόματα των υποψηφίων για να μας εκπροσωπήσουν εφέτος (Αγγελική Ηλιάδη, Θωμαή Απέργη, Alex Leon - Giorgina, Koza Mostra και Αγάθωνας) καθώς δεν είναι αυτοί η κύρια ένστασή μου από όποιον χώρο και αν προέρχονται (από τα σκυλάδικα, τις ποπ πίστες ή το πάλκο των ρεμπετάδικων).

Η δική μου ένσταση αφορά την επιμονή για εμπορικούς λόγους στο ξινισμένο (από την πολυκαιρία) και κακής ποιότητας φαγητό, τη στιγμή που ΕΤ1 και ΝΕΤ, απαλλαγμένες εν πολλοίς από το οικονομικό άγχος των ιδιωτικών καναλιών αλλά και προορισμένες όχι μόνο να ψυχαγωγούν αλλά και να εκπαιδεύουν, θα μπορούσαν και μέσα στην οικονομική κρίση να συμβάλουν στην αναβάθμιση του καταβαραθρωμένου τηλεοπτικού προϊόντος. Κάνοντας, επιτέλους, την ποιοτική στροφή που μας τάζουν όλα αυτά τα χρόνια. Επενδύοντας δημιουργικά τα χρήματα των φορολογουμένων. Και θεσπίζοντας πιο αυστηρά κριτήρια για την επιλογή των εκπομπών και των σόου που θα προβάλλουν. Μόνο τότε, με μια σωστή και επίμονη πολιτική, θα δικαιώσουν εκείνους που υποστηρίζουν ότι τα κρατικά κανάλια έχουν ακόμη λόγο ύπαρξης. Γιατί αυτή τη στιγμή, με το σύνολο των επιλογών τους, ανάμεσά τους και με αυτή της «τελειωμένης» Eurovision, επιβεβαιώνουν το ακριβώς αντίθετο.»