Γιώργος Αλκαίος: «Η απουσία μου έπρεπε να είναι μεγάλη για να στρώσω την κατάσταση μέσα μου»

Ο αγαπημένος καλλιτέχνης σε συνέντευξή του μίλησε για τη συμμετοχή του στο μουσικό διαγωνισμό, για όσα θυμάται από τον τελικό και για το αν θα πήγαινε ξανά.

Tο 2010 εκπροσώπησες την Ελλάδα με το «Οpa!», το πρώτο εξ ολοκλήρου ελληνόφωνο τραγούδι.

Όλη η ομάδα πολεμήσαμε για να πάει ελληνικός στίχος στη Εurovision. Μάλιστα λάβαμε θετικά σχόλια από τις άλλες αποστολές για αυτό. Έχουμε την πιο σημαντική και μία από τις ωραιότερες γλώσσες στον πλανήτη.

Το τραγούδι κατέκτησε την τέταρτη θέση στην ψηφοφορία του κοινού και την ενδέκατη στην ψηφοφορία της κριτικής επιτροπής, για να καταλήξει στην όγδοη. Ξεσήκωσε όμως το στάδιο του Όσλο.

Ήταν ένα πολύ συγκεκριμένο project και όχι απλώς ένα τραγούδι. Συνέπεσε και με τις δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου από το Καστελόριζο και την άφιξη του ΔΝΤ στην Ελλάδα. Οι στίχοι γράφτηκαν για όλα αυτά που θα έρχονταν. Νομίζω ότι ανέβασε τον πήχη όσον αφορά την κατάταξη την οποία θα έπρεπε να διεκδικεί η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Η Eurovision υπάρχει στο βιογραφικό μου ως ό,τι πιο δυνατό έχω ζήσει.

Τι θυμάσαι από τον τελικό;

Υπήρξαν άνθρωποι που πίστεψαν στην ελληνική συμμετοχή, όπως ο Γιάννης Αντωνίου, ο οποίος το ξεκίνησε όλο αυτό, και ακολουθήσαμε εγώ, ο Διονύσης (σ.σ. Σχοινάς), η Κασσιανή (σ.σ. Καραγκιουλέ) και φυσικά η ΕΡΤ. Αυτή η διαδρομή άρχισε με πρόβες και πολλές συνεννοήσεις μέσω Skype. Από εκεί και πέρα, δεν θυμάμαι τίποτα, αλλά θυμάμαι και τα πάντα. Τίποτα γιατί υπήρχε τρομακτική ταχύτητα σε ό,τι κι αν κάναμε και τα πάντα γιατί τα ζήσαμε όλα.

Ήταν και η πρώτη φορά που οι χορευτές είχαν ενεργό δράση.

Το πρώτο που κάναμε όλοι ήταν να αποκωδικοποιήσουμε το στίχο και η Έμυ Ζαριάν, η χορογράφος, έδωσε όλη τη δυναμική. Ωστόσο και το ενδυματολογικό κομμάτι έπαιξε το ρόλο του. Στην Αθήνα φορούσαμε μαύρα, στο Όσλο πήγαμε με λευκά - από το σκοτάδι στο φως. Είμαστε η· Ελλάδα, η γη του φωτός.

Παρότι το τραγούδι είχε τεράστια αποδοχή στην Ευρώπη -ακόμα και το ΒΒC μάς έδωσε 12άρι-, εσύ δεν καλέστηκες στα βραβεία ΜΑD.

Γίναμε και εξώφυλλο στους «Financial Times»! Πάντα ήμουν ένας καλλιτέχνης που έβγαζε ένα άλμπουμ το οποίο ακόμα και οι fans καταλάβαιναν πολύ αργότερα. Το αν θα πήγαινα μετά τη Eurovision στα βραβεία ΜΑD δεν με απασχόλησε καν.

Μετά τη Eurovision, αποφάσισες συνειδητά να σταματήσεις για έντεκα χρόνια. Δεν έμεινες να καρπωθείς την επιτυχία.

Δεν έκανα ποτέ μουσική για τις απολαβές. Έχω υπάρξει με πλατινένιους δίσκους, έχω κάνει τρομερές επιτυχίες, έχω κάνει καταπληκτικές αποτυχίες. Η Eurovision ουσιαστικά μου πρόσφερε ένα καταπληκτικό τέλος. Έπρεπε να πάρω το χρόνο μου - έχασα και τη γιαγιά μου, που ήταν σαν μητέρα μου. Η απουσία έπρεπε να είναι μεγάλη για να στρώσω την κατάσταση μέσα μου και γύρω μου σε καλλιτεχνικό και προσωπικό επίπεδο. Δέχθηκα απέραντη αγάπη από τον κόσμο, και τον ευχαριστώ για αυτό. Με έχει συνδέσει με τις καλές στιγμές της ζωής του κι εγώ το ίδιο.

Θα πήγαινες ξανά στη Eurovision;

Άνετα! Θα πήγαινα όμως με εντελώς διαφορετικό concept καθώς πλέον ζούμε σε άλλες εποχές. Ακόμα και ένα στάδιο με 40.000 κόσμο δεν μπορεί να το ξαναζήσει η Εurovision.

Οι αγαπημένες σου ελληνικές συμμετοχές ποιες είναι;

Η πρώτη συμμετοχή που είδα και είπα, «θέλω να το κάνω κι εγώ αυτό» ήταν των Bang. Μου άρεσαν επίσης πολύ η Μαντώ, η Σοφία Βόσσου και το «Μάθημα Σολφέζ». Φυσικά, η Έλενα ήταν συγκλονιστική. Ο Σάκης ήταν καλός και τις δύο φορές, αλλά με το «Shake It» ήταν καλύτερος, ενώ η Καλομοίρα ήταν η έκπληξη.

Πώς σου φαίνεται η συμμετοχή μας;

Εδώ και χρόνια, επιλέγουμε αγγλόφωνα τραγούδια. Αν δεν εκμεταλλευτούμε τη γλώσσα και το ρυθμό μας, δεν θα ξεχωρίζουμε. Μου αρέσει που ακούω σέρβικα, κι ας προσπαθώ να καταλάβω τι θέλει να μου πει ο καλλιτέχνης. Εννοείται ότι εύχομαι καλή επιτυχία στη συμμετοχή μας. Το τραγούδι μας είναι εξαιρετικό και με ευρωπαϊκό ύφος και η Αμάντα μαγική τραγουδίστρια.

Πηγή: Hello

Δείτε στο παρακάτω βίντεο τη συμμετοχή του Γιώργου Αλκαίου στη Eurovision το 2010: