Eurovision 1998 -Διονυσία Καρόκη: «5 μέρες πριν τη βραδιά, διαγνώστηκα με όζο στις φωνητικές χορδές»
Η Διονυσία Καρόκη υπήρξε μία από τις καλλιτέχνιδες που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στη Eurovision. Το μακρινό, πλέον 1998, η τραγουδίστρια μαζί με το συγκρότημα Θάλασσα, ανέβηκε στο stage του διαγωνισμού στο Μπέρμινγχαμ στη Μεγάλη Βρετανία και τραγούδησε την μπαλάντα «Μία κρυφή ευαισθησία» σε στίχους Γιάννη Μαλαχιά και σύνθεση του Γιάννη Βάλβη.
Συνεσταλμένη, κοιτώντας κατάματα την κάμερα και με μία... κρυφή ευαισθησία όπως ανέφερε και το τραγούδι της, η τραγουδίστρια έδωσε on stage τον καλύτερό της εαυτό, εκπροσωπώντας επάξια την χώρα μας στον διαγωνισμό που έτσι και αλλιώς γνώριζε -και γνωρίζει- μεγάλη απήχηση στο μουσικόφιλο κοινό.
Eurovision 2024 - Μαρίνα Σάττι: «Ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σας, ελπίζω να σας κάνω περήφανους»
Ήταν όμως η χρονιά που κέρδισε τον διαγωνισμό η Dana International, κάτι που ονομάζει ως «ένα καθοδηγούμενο αποτέλεσμα» η ίδια η Διονυσία Καρόκη, μιλώντας στο gossip-tv.
Όλοι προχωράμε μπροστά όμως και το ίδιο έκανε και η Διονυσία Καρόκη, η οποία 26 χρόνια μετά γυρνάει τον χρόνο πίσω και θυμάται το δικό της προσωπικό ταξίδι στη Eurovision που χαρακτηρίζει μοναδικό και περιπετειώδες. Η ίδια πάντως, σήμερα, συνεχίζει να ασχολείται με τη μουσική που τόσο αγαπά, με έναν, όμως, τελείως διαφορετικό τρόπο.
H Διονυσία Καρόκη επί σκηνής στον διαγωνισμό της Eurovision το 1998
Πιο συγκεκριμένα είναι δημιουργός της Sacred Voice, και έχει πολύχρονη εμπειρία και εξειδίκευση στην Τεχνική Τοποθέτησης και Ενδυνάμωσης της Φωνής ενώ είναι και Mindset Coach. Τι σημαίνει αυτό; Ότι καθοδηγεί τους ανθρώπους στο να βρουν τον δικό τους αυθεντικό ήχο. Χρησιμοποιεί καινοτόμες τεχνικές από διάφορα διεθνώς αναγνωρισμένα πρωτοποριακά συστήματα ενώ σπουδάζει ψυχολογία και επεκτείνει τις γνώσεις της στην Ψυχο-Ακουστικο-Φωνητική θεραπεία. Είναι επίσης ένθερμη υποστηρικτής της Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής και της Ρητορικής που έχουν ενισχύσει σημαντικά τις δεξιότητές της ως ερμηνεύτριας, δασκάλας και καθοδηγήτριας...
Η Διονυσία Καρόκη του χθες και του σήμερα σε μία απολαυστική συνέντευξη μετά από καιρό...
- Πώς επιλεχθήκατε για να εκπροσωπήσετε την Ελλάδα στη Eurovision και ποιος ήταν ο μηχανισμός επιλογής τραγουδιού;
Η επιλογή έγινε μέσω μιας πρωτοβάθμιας Επιτροπής που την αποτελούσαν ο Γιώργος Κατσαρός, ο Άκης Εβένης, ο Ιωσήφ Βάγγερ, ο Γιώργος Μητρόπουλος, ο οποίος διετέλεσε και χρέη σχολιαστή της Eurovision, όπως και η Φωτεινή Γιαννουλάτου. Η επιτροπή επέλεξε από 174 τραγούδια τα πρώτα 24, στα οποία είχα συμμετοχή με 2 τραγούδια μου. Από εκεί και μετά, η διαδικασία ακολουθήθηκε μέσω televoting όπου κάθε εβδομάδα παρουσιάζονταν στην εκπομπή “Showbiz” τρία τραγούδια για 8 συνεχείς εβδομάδες. Tην 9η βδομάδα ψηφίστηκε το τραγούδι μου με τίτλο “Μια Κρυφή ευαισθησία”, το οποίο επιλέχθηκε με 19.477 ψήφους έναντι των υπολοίπων 6 γιατί συμμετείχε και το 2ο τραγούδι μου μέσα στην τελική οκτάδα.
- Πώς βιώσατε όλο αυτό το ταξίδι της Eurovision; Οι περισσότεροι το περιγράφουν ως «μαγικό». Ήταν για εσάς έτσι;
Θα το περιέγραφα ως μοναδικό και περιπετειώδες. Ήταν μια αξέχαστη εμπειρία για μένα.
- Θυμηθείτε κάποιο περιστατικό που έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αλλά θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το μάθουμε σήμερα.
Θυμάμαι ότι περίπου 5 μέρες πριν φύγω για την Αγγλία για το Βirmingham, διαγνώστηκαν μέσω του φωνιάτρου μου ένας όζος και μία κύστη αντικριστά στις φωνητικές μου χορδές. Αυτό πραγματικά με συγκλόνισε και θεωρώ ότι μου κόστισε πάρα πολύ συναισθηματικά λόγω της συγκυρίας και της πρόκλησης που είχα μπροστά μου να εκπροσωπήσω τη χώρα μου σε αυτόν το διαγωνισμό.
H Διονυσία Καρόκη τη βραδιά της εμφάνισής της στη σκηνή της Eurovision το 1998
Τι θυμάστε από την εποχή που δίνατε τον καλύτερό σας εαυτό για να κατακτήσει η Ελλάδα την καλύτερη δυνατή θέση;
Θυμάμαι τη ζεστασιά και τη χαρά που είχανε όλοι, ακροατές και συμμετέχοντες, κατά τη διάρκεια και των προβών αλλά και της τελικής βραδιάς μέσα στο μέγαρο “Ιndoor Arena” που γινόταν ο διαγωνισμός.
H τελική κατάταξη της Eurovision με πρώτο το Ισραήλ ενώ η Ελλάδα κατέκτησε μόλις 12 πόντους, τους μοναδικούς που της έδωσε η Κύπρος.
- Στη Eurovision του 1998 κερδίσατε 12 πόντους από την Κύπρο αλλά κανέναν από τις υπόλοιπες χώρες. Νιώσατε απογοήτευση γι’ αυτό και τι πιστεύετε ότι έφταιξε και δεν κατάφερε το τραγούδι «Μία κρυφή ευαισθησία» να ‘’ταξιδέψει’’ στην Ευρώπη;
Γενικά υπήρξε μία δύσκολη και μη ισότιμη αντιμετώπιση από τους ιθύνοντες που ήταν υπεύθυνοι για τη δίκαιη προβολή των συμμετεχόντων χωρών στην τηλεόραση. Φαινόταν από πριν πόσο μεγαλύτερη προσοχή κατείχε η ισραηλινή συμμετοχή. Ήταν και το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη χρονιά έκλειναν 50 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, έτσι θεωρώ ότι ήτανε ένα καθοδηγούμενο αποτέλεσμα.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα την ώρα της συμμετοχής της δεν προβλήθηκε σε κάποιες χώρες… Έπεσε το σήμα και υπήρξε μία δυσκολία στη μετάδοσή της, πράγμα το οποίο κόστισε όντως βαθμολογικά στην Ελλάδα, η οποία στα προγνωστικά έμπαινε στην πρώτη δεκάδα.
- Πόσο έχει αλλάξει η Eurovision από τότε που πήγατε εσείς μέχρι σήμερα;
Έχουν αλλάξει κάποια πράγματα, όπως αλλάζουν παντού. Η αλλαγή είναι κάτι απολύτως φυσικό. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είμαι πολύ προσαρμοστική στις καταστάσεις και στη ροή που αποκτούν τα πράγματα.
- Στις δικές σας συμμετοχές, δεν υπήρχαν ημιτελικοί. Πώς ήταν για έναν καλλιτέχνη να βγαίνει και να τραγουδάει για πρώτη φορά μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατών;
Το τραγούδι μας συνδέει με τη χαρά. Το να μπορείς να είσαι ψύχραιμος στο κοινό, μικρό ή μεγάλο, είναι κάτι στο οποίο εκπαιδευόμαστε ως τραγουδιστές. Ήταν όμως υπέροχο να τραγουδάω και να ακούγεται ελληνικά το τραγούδι που έλεγα σε όλο το κοινό.
- Αν γυρνούσατε τώρα τον χρόνο πίσω και επιστρέφατε στη χρονιά που συμμετείχατε, τι θα αλλάζατε στην εμφάνισή σας με τη γνώση που έχετε σήμερα; Νιώθετε ότι αδικηθήκατε;
Η αλήθεια είναι ότι η ζωή πάει μπροστά, τα πράγματα κυλούν και αλλάζουν και είναι υπέροχο το πώς γίνονται ακριβώς την ώρα που γίνονται. Δεν νιώθω ότι αδικήθηκα, δεν νιώθω ότι έκανα κάτι έξω από την εποχή εκείνη. Ίσως το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν ένα έχω περισσότερες επικοινωνίες με ανθρώπους του χώρου. Όμως, επειδή είμαι ένας εσωστρεφής άνθρωπος, η αλήθεια είναι ότι δεν απάντησα σε κατακρίσεις άδικες και άφησα να χτίζεται ένα διαφορετικό προφίλ για μένα από ανθρώπους οι οποίοι δεν με ήξεραν ούτε εμένα ούτε την πορεία μου, ούτε τις ικανότητές μου. Αυτό θεωρώ ότι θα το τακτοποιούσα εάν πραγματικά είχα τη γνώση που έχω σήμερα.
- Η Ελλάδα κλείνει 50 χρόνια συμμετοχής στον θεσμό και είστε πλέον μέρος της ιστορίας μας. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Νιώθω πολύ όμορφα για ό,τι έχει συμβεί!
- Περιγράψτε μας τη διαδικασία λίγο πριν βγείτε στη σκηνή. Πόση ώρα είναι σε αναμονή ένας καλλιτέχνης πριν βγει και πόσο έντονο είναι το άγχος λίγο πριν βγει on stage;
Η αλήθεια είναι ότι δεν θυμάμαι να έχω άγχος, όπως επίσης και δεν θυμάμαι καθόλου αυτό το αίσθημα αναμονής πριν βγω στη σκηνή. Όχι, ήμουν ήρεμη.