Eurovision 2014-Ο Νικόλας Ραπτάκης στο gossip-tv: Το τραμπολίνο, τα ευτράπελα & η ευχή στη Σάττι

Oι Freaky Fortune ήταν ένα ελληνικό μουσικό ντουέτο που σχηματίστηκε τον Μάρτιο του 2011. Το Rise Up που στα ελληνικά σημαίνει “Ξεσηκώσου” πήρε τη 20η θέση. Ο διαγωνισμός είχε γίνει στις 10 Μαίου και στον ελληνικό τελικό το τραγούδι είχε βγει πρώτο με ποσοστό 48%. Τη μουσική στο τραγούδι έγραψαν οι Freaky Fortune ενώ τους στίχους οι Freaky Fortune και RiskyKidd. Στο τραγούδι μαζί με τους Freaky Fortune συμμετείχε και ο RiskyKidd.

Ο Νικόλας Ραπτάκης σπούδασε κλασική κιθάρα (πέντε χρόνια) και σύγχρονο τραγούδι και θεωρεία στο Εθνικό Ωδείο.

Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως τον Γιώργος Μαζωνάκη, την Τάμτα, τον Δημήτρη Κοργιαλά, την Ευρυδίκη και την Άννα Βίσση. Ήταν ο lead singer στους Freaky Fortune και έγραφε μαζί με τον Θεόφιλο τα τραγούδια του γκρουπ.

Ολόκληρη η συμμετοχή της Ελλάδας το 2014

Με αφορμή την επέτειο για τα 50 χρόνια συμμετοχών της Ελλάδας στον διαγωνισμό, ο Νικόλας Ραπτάκης μιλάει στο gossip-tv για την ανεπανάληπτη εμπειρία.

Πώς επιλεχθήκατε για να εκπροσωπήσετε την Ελλάδα στη Eurovision και ποιος ήταν ο μηχανισμός επιλογής τραγουδιού;

Συμμετείχαμε σε εθνικό τελικό ως σχετικά πρωτοεμφανιζόμενοι, μόλις είχαμε υπογράψει στην Panik Records και θα κυκλοφορούσε με το πρώτο μας τραγούδι από την εταιρία, όποτε μας πρότειναν με αυτό το τραγούδι να συμμετέχουμε στον εθνικό τελικό της χώρας μας. Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση ότι θα νικήσουμε αλλά έλα που έγινε.

Πώς βιώσατε όλο αυτό το ταξίδι της Eurovision; Οι περισσότεροι το περιγράφουν ως «μαγικό». Ήταν για εσάς έτσι;

Είναι πραγματικά αυτό που λένε όλοι μία μαγική εμπειρία από όλες τις απόψεις. Είτε το δεις επαγγελματικά, γιατί είναι συγκλονιστικό να συμμετέχεις σε μία τόσο μεγάλη παραγωγή, είτε σαν εμπειρία ζωής γνωρίζοντας τους ανθρώπους, τους καλλιτέχνες. Είναι κάτι που σίγουρα δε θα ξεχάσω ποτέ και είναι σταθμός στην καριέρα μου.

Θυμηθείτε κάποιο περιστατικό που έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αλλά θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το μάθουμε σήμερα…

Τα ευτράπελα ήταν πολλά, αλλά ας σκεφτώ κάτι που να μπορώ να πω.
Μετά την πρώτη πρόβα στην Κοπεγχάγη τρέχοντας πίσω για μία συνέντευξη, είχε απόλυτο σκοτάδι και έπεσα σε μία τρύπα ύψους ενός μέτρου. Χτύπησα το κεφάλι μου και αντί να κάνω καμία μήνυση να πάρω κανένα φράγκο(χιούμορ), ήμουν τόσο ενθουσιασμένος με αυτό που ζούσα που απλά έλεγα σε όλους ότι είμαι καλά, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί και να είχα πάθει κάποια διάσειση.

Τι θυμάστε από την εποχή που δίνατε τον καλύτερό σας εαυτό για να κατακτήσει η Ελλάδα την καλύτερη δυνατή θέση;

Θυμάμαι πολύ δυνατά συναισθήματα, πολύ ενθουσιασμό και επειδή η αλήθεια είναι ότι ξέραμε για ορισμένους λόγους ότι δε θα πάμε καλά, το απολαμβάνανε στο έπακρο και ζούσαμε απλά την κάθε στιγμή. Γιατί θεωρώ ότι αυτό είναι γενικά και το νόημα του διαγωνισμού. Και όταν μιλάμε για ένα μεγάλο πάρτυ εγώ δεν το βρίσκω καθόλου, αρνητικό γιατί πραγματικά είναι αυτό.

Πόσο έχει αλλάξει η Eurovision από τότε που πήγατε εσείς μέχρι σήμερα;

Πήγαμε σε μία εποχή που η Eurovision δεν ήταν στα πολύ πάνω της τουλάχιστον για τη χώρα μας. Ήταν πολύ διαφορετική από αυτό που είναι τώρα και ας έχουν περάσει μόνο 10 χρόνια. 10 χρόνια όμως για τα social media είναι υπεραρκετά. Πλέον μπορεί να γίνει viral μέσω tik tok, insta κλπ κάποιος που δεν είναι καν στη δεκάδα. Τα social media παίζουν εννοείται ρόλο ακόμα και σε αυτόν τον διαγωνισμό πλέον.

Αν γυρνούσατε τώρα τον χρόνο πίσω και επιστρέφατε στη χρονιά που συμμετείχατε, τι θα αλλάζατε στην εμφάνισή σας με τη γνώση που έχετε σήμερα; Νιώθετε ότι αδικηθήκατε;

Για τις συνθήκες στις οποίες συμμετείχαμε δε θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει κάτι καλύτερο. Δυστυχώς, συμμετείχαμε σε μία χρονιά που ήμασταν άτυχοι γιατί ήταν η μόνη χρόνια που δε συμμετείχαν γειτονικές χώρες που είθισται να μας ψηφίζουν (όπως η Κύπρος). Και οι ψηφοφορίες εκείνη τη χρονιά ήταν πάρα πολύ κοντά, παράδειγμα με ένα δωδεκάρι της Κύπρου θα ήμασταν οκτώ με εννιά θέσεις πάνω. Τώρα για το αν θα άλλαζα κάτι, σίγουρα.

Συμμετείχατε στην μετά Παπαρίζου εποχή που έφερε την πρώτη θέση για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ήταν πιο βαρύ το φορτίο;

Δε σκεφτήκαμε ποτέ ότι έχουμε κάποιο βάρος στις πλάτες μας επειδή κάποια χρόνια πριν είχε κερδίσει η Έλενα. Πραγματικά, παίζει να είμαστε οι μόνοι άνθρωποι που έχουν λάβει μέρος και δε σκεφτόμασταν τίποτα πέρα από τη σκληρή δουλειά και να απολαύσουμε τα πάντα. Πες το άγνοια κινδύνου δεν ξέρω, αλλά είμαστε και τυχεροί γιατί δε μας είχανε κράξει γενικά τότε.

Περιγράψτε μας τη διαδικασία λίγο πριν βγείτε στη σκηνή. Πόση ώρα είναι σε αναμονή ένας καλλιτέχνης πριν βγει στη σκηνή και πόσο έντονο είναι το άγχος λίγο πριν βγει στη σκηνή;

Ενώ γενικά ήμουν πολύ αγχώδης άνθρωπος κάτι το οποίο έχω αλλάξει με την ψυχοθεραπεία και τα χρόνια, εκείνη τη στιγμή είχα το άγχος και τον ενθουσιασμό της στιγμής. Ανυπομονούσα να βγούμε. Ήταν πολύ ωραία η αναμονή γιατί μιλούσαμε και κάναμε χαβαλέ με την παραγωγή και τους άλλους συμμετέχοντες. Εμείς ας πούμε βγαίναμε πριν τη Conchita όπου είχαμε πάρα πολύ καλές σχέσεις. Ευχή και κατάρα βέβαια γιατί είμαστε και σ’ αυτό άτυχοι γιατί βγαίναμε πριν τη νικήτρια.

Όσον αφορά τη σκηνική παρουσία σας, είδαμε και τραμπολίνο στη σκηνή. Μαζί σας βρέθηκε και ο Arthour Geremyan, ο οποίος είναι από την Αρμενία και είναι πέντε φορές Βαλκανικός Πρωταθλητής στο τραμπολίνο. Η ιδέα για το τραμπολίνο; Ποια στοιχεία θα κρατούσες και ποια θα άλλαζες από τη σκηνική παρουσία;

Η ιδέα για το τραμπολίνο ανήκε στον Φωκά Ευαγγελινό τον οποίο υπέρ αγαπώ ωστόσο προσωπικά είναι κάτι που τώρα που το ξαναβλέπω δε θα επέλεγα να το έχουμε. Το τραμπολίνο ήταν το μόνο που με άγχωνε γιατί είναι πραγματικά πολύ επικίνδυνο όταν είναι πάνω από ένα άτομο πάνω σε αυτό.

Η Ελλάδα κλείνει 50 χρόνια συμμετοχής στον θεσμό και είστε πλέον μέρος της ιστορίας μας. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;

Γενικά δεν ευλογώ πότε τα γένια μου, αλλά πραγματικά είναι τρομερό αν σκεφτείς ότι όντως ανήκεις σε ένα κομμάτι της ιστορίας ακόμα κι είναι το πιο μικρό ή το πιο μεγάλο. Χαίρομαι πραγματικά πολύ.

H Μαρίνα Σάττι πως σας φαίνεται; Σας αρέσει το τραγούδι;

Τη Μαρίνα την ξέρω πολλά χρόνια και την εκτιμώ πολύ. Είναι πάρα πάρα πολύ ταλαντούχο πλάσμα και ξέρει πάρα πολύ καλά τι κάνει. Είναι μελετημένη και υπολογίζει τα πάντα. Το τραγούδι μου αρέσει πάρα πολύ, είναι πολύ φρέσκο και πραγματικά ελπίζω και πιστεύω πως θα πάει πολύ καλά! Της εύχομαι πραγματικά να πάει και να φέρει τη νίκη!