Τι θα κάνανε οι επώνυμοι αν καταστρεφόταν ο κόσμος στις 21 Δεκεμβρίου;

Αρκετοί κάνουν λόγο για καταστροφή του κόσμου, άλλοι βασίζονται στο ημερολόγιο των Μάγια το οποίο και τελειώνει εκείνη την ημέρα, άλλοι μιλούν για την αποκάλυψη του Ιωάννη και πάει λέγοντας. Έστω λοιπόν υποθετικά ότι όλα όσα λέγονται και γράφονται ισχύουν. Τι θα κάνανε οι επώνυμοι αν καταστρεφόταν ο κόσμος στις 21 Δεκεμβρίου;

Μαρία Μπεκατώρου: «Θα κανόνιζα να φύγω ταξίδι στη Νέα Υόρκη που το έχω απωθημένο, φυσικά μαζί με τον σύζυγό μου Αντώνη».

Κατερίνα Στανίση: «Το τελευταίο βράδυ μου θα το περνούσα στα μπουζούκια και θα τραγουδούσα το ομώνυμο “Το τελευταίο βράδυ μου”».

Χριστίνα Λαμπίρη: «Πρώτα απ’ όλα θα έκανα τον σταυρό μου και έπειτα θα φρόντιζα να είμαι μαζί με αγαπημένα μου πρόσωπα».

Άκης Πετρετζίκης: «Νομίζω πως θα πήγαινα για ψάρεμα. Θα περίμενα καρτερικά το τέλος. Θα έπαιρνα μαζί και το κολατσιό μου».

Δημήτρης Ουγγαρέζος: «Θα ήμουν όλη μέρα με φίλους, μόνο αντροπαρέα. Θα ακούγαμε Βασίλη Καρρά και θα κάναμε απολογισμό της ζωής μας».

Γιώργος Αυτιάς: «Για μένα δεν θα κάνει διαφορά. Κάθε μέρα μοιάζει σαν να είναι η τελευταία μου αφού φροντίζω να ζω την κάθε μου στιγμή».

Ηλίας Βρεττός: «Θα χαιρόμουν όσο πιο πολύ μπορούσα κάθε απόλαυση της ζωής με καλή συντροφιά».

Ματθίλδη Μαγγίρα: «Θα έκανα πάρτι. Γιατί πιστεύω πως στις 21 Δεκεμβρίου τελειώνει και η βλακεία μαζί με τον κόσμο».

Μαρία Ιωαννίδου: «Θα γύριζα τον χρόνο πίσω για να κάνω ένα παιδί με τον Φρέντυ Γερμανό, ένα Φρεντάκι. Αν μπορούσε να εκπληρωθεί ακόμη μια ευχή μου, θα ήθελα ένα δευτερόλεπτο μαζί με αγαπημένα μου πρόσωπα που έχω χάσει, τη μαμά μμου και τον Φρέντυ».

Κώστας Βουτσάς: «Δεν θα πάθω τίποτα. Θα συνεχίσω να ζω και την 22η Δεκεμβρίου. Είμαι σαν την κατσαρίδα. Ακόμη και αν έρθει η καταστροφή, δύο είδη θα επιβιώσουν: οι Ελληνες και οι κατσαρίδες»!

Βαγγέλης Μάντζαρης: «Θα έβλεπα τους δικούς μου ανθρώπους σίγουρα για αρκετές ώρες και μετά θα πήγαινα να βρω ένα ανοιχτό γήπεδο και να παίξω 3 on 3»!

Γιάννης Αϊβάζης: «Φυσικά δεν πιστεύω σε αυτά τα πράγματα, αλλά σίγουρα, θεωρητικά αν μιλήσουμε, θα αφιέρωνα όλο τον χρόνο στην οικογένειά μου».

Γιάννης Τοπαλίδης: «Αν ήταν να συμβεί κάτι τέτοιο θα προσπαθούσα να περάσω όσο καλύτερα γίνεται. Δεν θα στενοχωριόμουν για μένα, αλλά κυρίως για τα νέα παιδιά, τα δικά μου παιδιά που έχουν τη ζωή μπροστά τους. Πάντως δεν πιστεύω αυτά που λένε και δεν ασχολούμαι καθόλου».

Κώστας Ευριπιώτης: «Αν είναι να συμβεί κάτι σε όλους μας και να έρθει το τέλος μας, δεν χρειάζεται να ανησυχώ. Θα κάνω τα ίδια πράγματα που κάνω και τώρα. Ενδεχομένως θα επιδίωκα να ανέβαινα στην κορυφή ενός βουνού για να αποφύγω το τσουνάμι. Άμα όμως καταφέρουμε να επιζήσουμε, απορώ πώς θα μπορέσουμε να αποφύγουμε το τσουνάμι των απάνθρωπων νέων φόρων. Αυτή είναι η απορία μου».

Τότης Φυλακούρης: «Με τη γυναίκα μου, τον γιο μου, τη γυναίκα του, την εγγονή μου, αλλά και με όλα τα μέλη της οικογένειάς μας. Θα είχα επίσης κοντά μου ένα εικόνισμα της Παναγίας και τη σημαία του Παναθηναϊκού».

Μίνα Ορφανού: «Θα γινόμουν για μία φορά Χίτλερ και θα έκανα τους εχθρούς μου σαπούνι!»

Γιώργος Γιαννιάς: «Θα ήθελα να είμαι με την οικογένειά μου και αγαπημένους ανθρώπους στη Ρόδο και θα τραγουδούσα μια μαντινάδα που λέει ο πατέρας μου: “Όταν πεθάνω και χρωστώ εχρωστούσα μου και μένα χαλάλι τους και κείνων χαλάλι μου και μένα”».

Θανάσης Τσαλταμπάσης: «Αν τελικά καταστραφεί ο κόσμος, βασικά θα γλιτώσω από ένα δάνειο. Θέλω να περάσω μια ήσυχη τελευταία μέρα. Να πιω το καφεδάκι μου το πρωί, μετά να απολαύσω ένα ωραίο φαγητό και αν προλάβω, να δω και κανένα DVD».

Γιάννης Στάνκογλου: «Την τελευταία μου μέρα πάνω στη Γη θα ήθελα να την περάσω με τις γυναίκες της ζωής μου, την κόρη μου και τη σύζυγό μου. Θα πηγαίναμε σίγουρα για δείπνο και θα περνούσαμε τις τελευταίες ευτυχισμένες μας στιγμές».

Βάσια Τριφύλλη: «Δεν θα ήθελα να κάνω τίποτε απολύτως την τελευταία μου μέρα πάνω στη Γη. Με εξιτάρει τόσο πολύ η ιδέα της καταστροφής, που θα την περίμενα πώς και πώς αφού δεν θα ήθελα να χάσω στιγμή της».

Κέλλυ Κελεκίδου: «Θα κάτσω όλη μέρα σπίτι μαζί με την οικογένειά μου. Θα μαγειρέψω έναν ωραίο μουσακά και θα χόρευα για τελευταίο χορό ένα βιενέζικο βαλς με τον Νίκο ή το “Βρέχει φωτιά στη στράτα μου”».