Οι Ελληνίδες «Τζολί» που μίλησαν ανοιχτά για τη μάχη τους με τον καρκίνο!
Μπορεί η απόφαση της Αντζελίνα Τζολί να δημοσιοποιήσει τη διπλή μαστεκτομή που χρειάστηκε να κάνει προληπτικά για να σωθεί από τον καρκίνο να χαιρετίζεται από την παγκόσμια κοινότητα ως μία από τις πιο θαρραλέες πράξεις που μπορεί να κάνει μία γυναίκα, όμως στη δική μας χώρα υπήρξαν αρκετές επώνυμες γυναίκες που μοιράστηκαν την περιπέτειά τους δημοσίως με σκοπό να αφυπνίσουν τη γυναίκα του σήμερα και να δώσουν το καλό παράδειγμα.
Ανάμεσά τους η Γωγώ Μαστροκώστα η οποία μίλησε ανοιχτά το καλοκαίρι του 2010 και η Γωγώ Μαστροκώστα κάνοντας πολλές γυναίκες να πάρουν θάρρος και να παλέψουν τη νόσο. Η ίδια είχε γράψει την ιστορία της μέσω του περιοδικού «Life and Style»: «Η κόρη μου ήταν τριών ημερών, όταν μου είπαν ότι έχω καρκίνο»! Με αυτή τη συγκλονιστική δήλωση η Γωγώ Μαστροκώστα είχε συγκινήσει όλη την Ελλάδα σύμφωνα με την espresso. Αντιμέτωπη με τον καρκίνο βρέθηκε επίσης η Μαρία Χούκλη: «Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να μιλήσω για τον καρκίνο. Αρχικά γιατί βρισκόμουν μέσα στο πρόβλημα, αργότερα γιατί δεν ήθελα να νομίζουν ότι το "ρευστοποιώ", το "πουλάω". Όταν όμως είδα πως αυτή η ιστορία με τον καρκίνο είναι μια επιδημία και μου τηλεφωνούσαν γυναίκες από τα πιο απίθανα σημεία του κόσμου για να μου ζητήσουν συμβουλές, τότε κατάλαβα πόσο κουράγιο παίρνουν οι άνθρωποι που πάσχουν όταν έχουν μπροστά τους μια συγκεκριμένη περίπτωση, παρόμοια με τη δική τους» έχει δηλώσει η δημοσιογράφος.
Πριν από δεκαπέντε χρόνια η Βάσια Τριφύλλη πάλεψε με τον καρκίνο του μαστού και βγήκε νικήτρια εξαιτίας του έρωτα όπως είχε αποκαλύψει η ίδια στο παρελθόν. «Πέρασα από πολλές διακυμάνσεις. Στην αρχή πέρασα απέναντι και νόμιζα ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε κάποια άλλη - οι άλλοι μάλιστα το εκλάμβαναν αυτό ως γενναιότητα. Δεν ήταν. Μετά τον πρώτο χρόνο, όταν συνειδητοποίησα τι μου συμβαίνει, πήγα σε ψυχολόγους, γιατί λένε πως ο καρκίνος του μαστού εκτός από κληρονομικά έχει και ψυχοσωματικά αίτια - γυναίκες που νοιάζονται πιο πολύ για τους άλλους παρά για τον εαυτό τους. Φαντάσου ότι όταν μου είπαν "έχεις καρκίνο", η πρώτη μου σκέψη ήταν "τι θα γίνει η μάνα μου;". Δεν είπα "πεθαίνω πάνω στη μεγάλη μου επιτυχία", το "Ραντεβού στα τυφλά" που παρουσίαζα τότε. Η τελευταία μου αντίδραση στον καρκίνο που είχα ήταν τελικά και η φυσιολογική: κατέρρευσα» έχει δηλώσει η Βάσια Τριφύλλη. Με τον καρκίνο πέρασε τον δικό της Γολγοθά και η Χαρούλα Αλεξίου η οποία είχε δηλώσει γι' αυτή την περιπέτειά της: «Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο εμείς οι επώνυμοι είναι να μάθουμε να μην υποτιμάμε τους άλλους που έχουν το ίδιο πρόβλημα με εμάς, είτε είναι ο φόβος της απόρριψης είτε η αρρώστια. Εγώ έπαθα καρκίνο. Από αυτό έχασα και τη μητέρα μου... Ήμουν τυχερή, γιατί τον πρόλαβα. Κάνοντας τη μαστογραφία μου, όπως κάθε χρόνο, το διαπίστωσα. Η πρόληψη με έσωσε. Αυτό που παίρνεις από ένα τέτοιο γεγονός είναι η ταπείνωση, γιατί ποτέ δεν πιστεύεις ότι θα το πάθεις κι εσύ. Όταν λοιπόν χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου, βλέπεις ότι είσαι κι εσύ μια καρδούλα που έχει ανάγκη από φροντίδα. Αν όμως έχεις τον τίτλο του δυνατού... Σκεφτείτε πως όταν χειρουργήθηκα στον μαστό, καταδέχτηκα μόνο να αναβάλω την πρεμιέρα μου για μία βδομάδα. Το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή ήταν να με πάρουν αγκαλιά και να πενθήσω. Αλλά είπα "όχι, δεν θα το αφήσω αυτό να με νικήσει, θα του δείξω εγώ"». Τη στήριξή της στην πρόληψη πάνω σε τέτοια θέματα αποδεικνύει και η Μαρία Ιωαννίδου που επίσης πέρασε μία πολύ δύσκολη περιπέτεια με την υγεία της. «Πριν από τρία χρόνια μού είχε πει ένας γιατρός ότι δεν είχα κάτι, αλλά έπρεπε να προσέχω» δήλωσε η ίδια και πρόσθεσε: «Μου είχε πει να κάνω μαστογραφία κάθε έξι μήνες, αντί για κάθε χρόνο που συνηθίζεται να κάνουν οι γυναίκες. Κι εγώ δεν το έκανα. Το λάθος μου το χρεώθηκα... Στη μαστογραφία αποκαλύφθηκε ότι έχω καρκίνο. Όταν μου το είπαν, ρώτησα τρεις φορές τον γιατρό αν το λέει σε εμένα. Έκλαψα πολύ, μετά θύμωσα μ' εμένα, μετά το είδα σαν κάρμα, μετά πέρασα στη διαδικασία του φόβου - όχι να μην πεθάνω, να μη σακατευτώ. Ένα σακατεμένο στήθος το έβλεπα σαν καμένη γη. Μπήκα και δεν ξέραμε ακριβώς τι θα μου συμβεί. Μπήκα με τα δύο μου στήθη και βγήκα με τα δύο μου στήθη. Πρέπει να ψηλαφίζουμε συνεχώς το στήθος μας και να κάνουμε τακτικά εξετάσεις, να μην το αμελούμε. Η πρόληψη σώζει ζωές».