Τι συμβαίνει με τη Μίκα Σαρίδη; Το δράμα της «βασίλισσας» του επίπλου!

Η φιγούρα των κοσμικών σαλονιών της Αθήνας ζει το δικό της δράμα, μια και από τις λαμπερές δεξιώσεις και τα γκαλά πασπαλισμένα με χρυσόσκονη βρήκε «καταφύγιο» (όπως συζητιέται στα κοσμικά σαλόνια το τελευταίο χρονικό διάστημα) σε ιδιωτικό «ησυχαστήριο» των βορείων προαστίων όπου φιλοξενούνται άνθρωποι της ηλικίας της.

Οι θαμώνες της πλατείας Κολωνακίου έως πριν από λίγες ημέρες καμάρωναν τη γοητευτική persona Μίκα Σαρίδη, την πιο φίνα γυναίκα της κοσμικής Αθήνας των 80ς και 90ς, με την αρχαιοελληνική ομορφιά, τα μεγάλα εκφραστικά μάτια και σήμα κατατεθέν το αριστοκρατικό της σινιόν.

Κάθε λεπτομέρεια στο ντύσιμο, το στιλ και στις κινήσεις της απλώς επιβεβαίωναν την εικόνα που όλοι είχαν γι' αυτή. Την εικόνα της απόλυτης αρχόντισσας όχι μόνο στις μεγάλες δεξιώσεις του παρέθετε στο διαμέρισμά της, στην οδό Νεοφύτου Δούκα, αλλά και στα ξενοδοχεία «Μεγάλη Βρεταννία» και «King George», στις επιδείξεις μόδας, στα βερνισάζ του Ιδρύματος Θεοχαράκη (όπου πραγματοποίησε την τελευταία της chic εμφάνιση μπροστά στα φλας) έως και στις μοναχικές της νυχτερινές εξόδους, όπου βυθισμένη στις σκέψεις της καθόταν στα τραπεζάκια της πλατείας Κολωνακίου. Οι φίλοι της ανήσυχοι αναρωτιούνταν τις τελευταίες ημέρες πού έχει χαθεί, χωρίς να γνωρίζουν το δράμα που περνά η grande dame της Αθήνας!

Αιτία είναι ο πρόσφατος πλειστηριασμός του μικρού παλατιού της οδού Νεοφύτου Δούκα, που η επιχειρηματίας και πρόεδρος της εταιρίας επίπλων Σαρίδη δεν μπόρεσε τελικά να σώσει. Ηταν το τελευταίο και πιο ισχυρό πλήγμα στη συναρπαστική ζωή της, μετά την απώλεια του συζύγου της Λευτέρη Σαρίδη, το κλείσιμο του εργοστασίου και την απώλεια του ακινήτου-φιλέτου, το 2004, πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, στην Καλλιθέα, που επίσης πήραν οι τράπεζες.

Το κτίριο (των 10.000 τ.μ.) Σαρίδη ήταν αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου και παρέπεμπε σε παλάτσο Ιταλών γόγηδων. Οταν το έχασε η Μίκα Σαρίδη, πέρασε στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και έγινε το μήλον της Εριδος μεταξύ του παλαιού Πάντειου Πανεπιστήμιου και του νέου υποψήφιου μνηστήρα, του υπουργείου Τύπου, που τελικά το απέκτησε.

Οι παλιοί πελάτες του οίκου θυμούνται ακόμα και σήμερα ότι στην έκθεση την παράσταση έκλεβε το αντίγραφο -σε πραγματικές διαστάσεις δωματίου- της κρεβατοκάμαρας του Αριστοτέλη Ωνάση και της συζύγου του Τζάκι.

Αντίστροφη μέτρηση

Η ιδιαιτερότητα του οίκου Σαρίδη έγκειτο στο ότι πουθενά στον κόσμο και ιδιαίτερα στις χώρες με μεγάλη παράδοση στην επιπλοποιία δεν παράγονται όλα τα στιλ επίπλων ταυτόχρονα. Κάθε έπιπλο του Σαρίδη φτιαχνόταν στο χέρι από παλιούς τεχνίτες, που εργάζονταν με βάση σχέδια αυθεντικών επίπλων. Οταν το κτίριο το πήραν οι τράπεζες, το 2004, άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση για την επιχείρηση, που διεύθυνε πλέον μόνη της η Μίκα Σαρίδη.

Η εταιρία έπαψε να λειτουργεί σε έναν ενιαίο χώρο, καθώς το εργοστάσιο μεταφέρθηκε στο Πικέρμι, οι αποθήκες στην Καλλιθέα και η έκθεση στη Νέα Ερυθραία. Τα τεράστια λειτουργικά έξοδα, οι πτώσεις στις πωλήσεις και η αντιγραφή από τους ανταγωνιστές (όπως έχει δηλώσει η κυρία Σαρίδη σε παλαιότερη συνέντευξή της) αποτέλεσαν θηλιά στον φημισμένο οίκο επίπλων.

Συνεργάτες και προσωπικό την ώρα της μετακόμισης έκλεψαν τα μοναδικά σχέδια του Λευτέρη Σαρίδη. Ετσι ξεκίνησαν η αντιγραφή και οι απομιμήσεις των χειροποίητων έργων τέχνης από πολλά μαγαζιά σε χαμηλές τιμές και χωρίς ποιότητα, αλλά με το αναγνωρίσιμο στιλ Σαρίδη. Νεόπλουτοι και κοσμικοί αγόρασαν για show off και σε εξευτελιστικές τιμές τις αντιγραφές των επίπλων!

Ο κεραυνοβόλος έρωτας, το 20 καρατίων μονόπετρο και η απώλεια του συζύγου της Λευτέρη!

Η ζωή της Μίκας Σαρίδη μοιάζει σαν παραμύθι. Κόρη καλής οικογενείας της Μυτιλήνης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο νησί από τους γονείς της, που βρέθηκαν εκεί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Τελείωσε το Παρθεναγωγείο Μυτιλήνης και στη συνέχεια τη Σχολή Νηπιαγωγών στην Αθήνα.

Πολύ νέα και πολύ όμορφη θα πραγματοποιήσει τον πρώτο της γάμο, που θα της χαρίσει τα δύο της παιδιά, τον γιο της Ζώη Σπηλιώτη και την εξίσου καλλονή κόρη της Νάνσυ Σπηλιώτη. Ο γάμος θα κρατήσει ελάχιστα, αλλά η θεά τύχη θα της ανταποδώσει την ευτυχία, τον μεγάλο έρωτα, την πραγματική αγάπη και την πλούσια ζωή στο πρόσωπο του δημιουργού της ιστορικής επιπλοβιομηχανίας Σαρίδη, Λευτέρη, ο οποίος άφησε εποχή για την ευγένεια, τους τρόπους και τη γενναιοδωρία του.

Θα την ερωτευτεί κεραυνοβόλα. Με ένα μονόπετρο 20 καρατίων θα της κάνει πρόταση γάμου και το 1981 θα γίνει ο γάμος τους. Το ζευγάρι κατοικεί στο διαμέρισμα-παλάτι της Νεοφύτου Δούκα, που πριν από λίγο διάστημα πέρασε μέσω των πλειστηριασμών στις τράπεζες... Ως τον θάνατό του θα είναι συνέχεια μαζί και στο σπίτι και στο εργοστάσιο.

Ο Σαρίδης απέκτησε το 1927 το πρώτο ελληνικό εργοστάσιο επίπλων, που είχε ιδρύσει το 1867, πίσω από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, στην Καλλιθέα, ο ονομαστός Κωνσταντινουπολίτης επιπλοποιός Ψάλτης. Εκεί από τον Σαρίδη δημιουργήθηκε η διάσημη σε όλο τον κόσμο συλλογή «Κλισμός», που αγοράστηκε από τις οικογένειες Νιάρχου και Ωνάση και έφθασε έως το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Μέχρι και η ίδια η Μαντόνα ζήτησε από τον οίκο Σαρίδη στις αρχές του 2000 να σχεδιάσει όλη την επίπλωση του διαμερίσματός της στο Μανχάταν.

Τα χειροποίητα έπιπλα του Σαρίδη αποτελούσαν πάντα έργα-φετίχ για τον Αριστοτέλη Ωνάση. Οταν όμως η Τζάκι Κένεντι-Ωνάση πάτησε το πόδι της στον Σκορπιό και ανακαίνισε εξ ολοκλήρου το διάσημο σε όλο τον κόσμο ροζ σπίτι, ο Ωνάσης τής επέβαλε κάποια έπιπλα να γίνουν ειδική παραγγελία από τα χέρια του Λευτέρη Σαρίδη. Ακόμα και η δύστροπη Τζάκι μαγεύτηκε και τα παρήγγειλε όλα στον Σαρίδη: από ανθοστήλες έως την περίφημη κρεβατοκάμαρά τους.

Το ξενοδοχείο «Αστέρας» της Βουλιαγμένης όταν χτίστηκε εξοπλίστηκε εξ ολοκλήρου με έπιπλα του Σαρίδη, στο οποίο έως πριν από λίγα χρόνια η Μίκα Σαρίδη διατηρούσε μόνιμη καμπάνα στον «Αρίωνα» για τις καλοκαιρινές της διακοπές. Σήμερα τα έπιπλα Σαρίδη θεωρούνται πολύτιμα κομμάτια, έργα τέχνης μεγάλης αξίας, και κοσμούν ακόμα επαύλεις των βορείων και των νοτίων προαστίων αλλά και της περιοχής των Ανακτόρων. Τα πιο αναγνωρίσιμα πάντως διεθνώς κομμάτια είναι οι πολύτιμες καρέκλες που κοσμούν το γραφείο του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου και προέρχονται από τη συλλογή «Κλισμός», την οποία δημιούργησε ο Λευτέρης Σαρίδης το 1960 μαζί με τον σχεδιαστή Τέρενς Χάρολντ Ρόμπστζον - Γκίμπινς, με βάση αρχαιοελληνικά μοτίβα.

Ο Ωνάσης και τα ανέμελα καλοκαίρια

Μετά τον γάμο τους ο Λευτέρης και η Μίκα Σαρίδη ήταν καλεσμένοι παντού, από το Προεδρικό Μέγαρο ως το Ecali club. Στο υπέροχο, διακοσμημένο με σπάνια έργα τέχνης διαμέρισμά τους στο Κολωνάκι υποδέχονταν το αφαν γκατέ της επιχειρηματικής ζωής, όπου η οικοδέσποινα έκλεβε πάντα την παράσταση με το γούστο της και το «extraordinaire art de la table», όπως το αποκαλούσαν οι καλεσμένοι της.

Τα καλοκαίρια τους τα περνούσαν, εκτός από τον «Αστέρα», στην τεραστίων διαστάσεων εξοχική κατοικία του Σαρίδη στον Κάλαμο, στην οποία είχε φιλοξενηθεί ο Ωνάσης, ενώ τη δεκαετία των '90s στους κήπους της βίλας είχε αποτελέσει μεγάλο κοσμικό γεγονός η γαμήλια δεξίωση της κόρης της Νάνσυς Σπηλιώτη.

Ο Σαρίδης όμως είχε μεγαλώσει και απέφευγε τις εξόδους. Μέχρι τελευταία ώρα μέλημά του ήταν το εργοστάσιο και το μέλλον του. Μάλιστα έναν χρόνο μετά τον γάμο τους, το 1982, έβαλε τη σύζυγό του να μάθει τη δουλειά. Η Μίκα Σαρίδη χρίστηκε επίσημα αντιπρόεδρος της επιχείρησης και πήρε τον πρώτο της μισθό, αφού ως νηπιαγωγός, λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, δεν εργάστηκε ποτέ.

Το πρώτο μεγάλο πλήγμα στη ζωή της θα συμβεί με την απώλεια του συζύγου της, που τον λάτρευε και τη λάτρευε. Το ψυχολογικό σοκ για την ευαίσθητη κυρία είναι μεγάλο, καθώς ο Σαρίδης τής χάρισε τα πάντα και την άφησε αποκλειστική κληρονόμο του. Εκτός από την απώλειά του, έπρεπε να διαχειριστεί μόνη πλέον ένα εργοστάσιο σε καιρό κρίσης για το χειροποίητο έπιπλο στην Ελλάδα, λόγω και του τεράστιου ανταγωνισμού από τους διάσημους Ιταλούς designer.

Η charmant κυρία Σαρίδη έγινε πρόεδρος της εταιρίας και μετατράπηκε σε σιδηρά businesswoman, με τεράστιες ευθύνες και προβλήματα, καθώς ανέλαβε μόνη και τη γενική διεύθυνση του εργοστασίου. Δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν τα κατάφερε...

Πηγή: Espresso