Τι κάνει σήμερα ο Νίκος Ζιάγκος;
Η ζωή του Νίκου Ζιάγκου ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Άλλοτε ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες.
Ο γόης της ελληνικής τηλεόρασης, ο οποίος, όπως βρέθηκε στο Σπίτι του Ηθοποιού γιατί είχε μείνει άστεγος, σήμερα στέκεται και πάλι στα πόδια του.
Σύμφωνα με την espresso, πλέον δεν έχει προβλήματα διαμονής, καθώς έχει νοικιάσει το δικό του σπίτι και γράφει ένα σίριαλ, ενώ ολοκληρώνει το βιβλίο του με τίτλο «Το ψεύτικο κάλυμμα της τάξης», με θέμα το κοινωνικό σύστημα το οποίο χειραγωγεί τον άνθρωπο.
Ο ηθοποιός μπήκε στον χώρο της showbiz σε νεαρή ηλικία ως μοντέλο διαφημίσεων στην τηλεόραση και όχι μόνο. Στη συνέχεια φοίτησε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη -μεταξύ των δασκάλων του ήταν και η θρυλική Αλέκα Κατσέλη- και γρήγορα η ήδη γνώριμη τηλεοπτική φυσιογνωμία του βρήκε τον δικό της χώρο στην ΕΡΤ, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, με τις εκπομπές-τηλεπαιχνίδια «Σφυγμομέτρηση» και «Τυχερή πτήση», που παρουσίαζε ο ίδιος.
«Έχω κάνει αρκετή τηλεόραση, συμμετέχοντας σε γνωστές σειρές με αγαπημένους πρωταγωνιστές, όπως “Το μονοπάτι της αγάπης”, “Ο ήχος της σιωπής”, “Πολυθρόνα για τρεις”, “Παραμύθι χωρίς όνομα”, “Σαμπουάν”, “Κάτω από την Ακρόπολη” και άλλες...» μας λέει η ηθοποιός, το βιογραφικό του οποίου περιλαμβάνει μια σπουδαία τηλεοπτική δουλειά, παραγωγής του 1984 της Columbia Pictures Television. Πρόκειται για την αμερικανική τηλεταινία «First Olympic Games. Πραγματικά είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτή τη δουλειά μου...» τονίζει ο Νίκος Ζιάγκος, ο οποίος παράλληλα έπαιξε σε αξιόλογες δουλειές στο θέατρο και στον κινηματογράφο με δημοφιλείς ηθοποιούς, όπως η Ζωή Λάσκαρη, η Νίκη Τριανταφυλλίδη, η Πέμη Ζούνη, ο Γρηγόρης Βαλτινός, ο Γιώργος Παρτσαλάκης κ.ά. Μάλιστα, το 2005 δημιούργησε την ταινία «Ο Έτσι» σε σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή δική του, η οποία την επόμενη χρονιά κέρδισε την πρώτη θέση στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Πάτρας.
Ο Νίκος Ζιάγκος έχει ζήσει εποχές μεγάλης... υστερίας από τις θαυμάστριές του, αφού στις δόξες τους υπήρξε πολύ μεγάλος γόης.
Επίσης δεν έχει κρύψει ότι κάποτε ήταν sex maniac... «Γύρω στα 24 μου πήγαινα με τρεις γυναίκες την ημέρα, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι αυτό είναι ένα άδειασμα και δεν σου προσφέρει τίποτα ουσιαστικό» έχει πει σε παλιότερη συνέντευξή του στην «Espresso».
Στα 27 του ερωτεύτηκε σφοδρά μια κοπέλα, τη Στέλλα, και την παντρεύτηκε. Από τον γάμο τους ήρθε τον κόσμο ο γιος τους Γιάννης, ο οποίος μεγαλώνοντας έμπλεξε με ναρκωτικά. «Κόντεψα να χάσω το παιδί μου από τις κακές παρέες και τα ναρκωτικά» εξομολογείται και θυμάται τις άσχημες στιγμές που πέρασαν και εκείνος και το παιδί του μέχρι να καταφέρει να αποτοξινωθεί.
«Τον πήγα 18 μήνες για αποτοξίνωση στην Ιταλία και άλλους τόσους μήνες στην Ισπανία. Οταν είναι το παιδί στην προεφηβεία, πρέπει να το βάλεις να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, για να πάρει καλά πρότυπα. Αν αρχίσει τα ναρκωτικά, είναι πολύ δύσκολο να βγει από αυτό το λούκι. Από αυτά έχουν διαλυθεί οικογένειες, έχουν αυτοκτονήσει γονείς και βεβαίως έχουν πεθάνει πολλά παιδιά. Και ο γιος μου, ο Γιάννης, έχει χάσει τέσσερα πέντε κολλητά φιλαράκια του από τις ουσίες. Αλλά κι εγώ έχω χάσει 15 φίλους από πρέζα και έχω δει άλλους 40 που φυτοζωούν και είναι τελειωμένα άτομα...» υποστηρίζει.
Στην τελευταία δύσκολη περίοδο της ζωής του τον ηθοποιό στήριξαν η αείμνηστη Ευαγγελία Σαμιωτάκη (του είχε δώσει ένα σπίτι της για να μένει) και, βέβαια, η Αννα Φόνσου, η οποία ήταν στο πλευρό του όλη την περίοδο της φιλοξενίας του στο Σπίτι του Ηθοποιού και όχι μόνο. «Εκεί συναντήθηκα με δύο τρεις φίλους, όπως είναι ο Γιάννης Γούτης και ο Βαγγέλης Τσιγαράς, και τα περάσαμε. Ηταν σαν ξενοδοχείο και, δεν το κρύβω, εκεί βίωσα τα φοιτητικά χρόνια που δεν έζησα. Με το δωματιάκι μου και τους άλλους “συμφοιτητές” μου να κάνουμε πλάκες... Οσο για την Αννα, έχει κάνει ένα επίτευγμα με αυτό το ίδρυμα που έφτιαξε, αγωνιζόμενη για 25 χρόνια. Ολο το οίκημα είναι λουξ, με πάρα πολλές παροχές. Πέρα από αυτό, όμως, η Αννούλα είναι η αγαπημένη μας, η αδελφή μας, η μανούλα μας και την αγαπάμε πάρα πολύ. Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που μας φιλοξενεί εδώ» τονίζει ο ηθοποιός, ο οποίος πλέον πατά στα πόδια του και ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία.