Ντίνος Ηλιόπουλος: Αυτές ήταν οι τελευταίες στιγμές του σπουδαίου ηθοποιού (photos)

Η Χίλντα Ηλιοπούλου αναφέρθηκε στις παιδικές στιγμές που είχε στο πλευρό του πατέρα της, αποκάλυψε γιατί δεν έρχονταν επώνυμοι στο σπίτι τους, ενώ μάλιστα εξομολογήθηκε τις τελευταίες του κουβέντες.

Οι παιδικές στιγμές μαζί του πώς ήταν;

Δεν υπήρχαν Κυριακές για την οικογένεια Ηλιόπουλου και να είμαστε όλοι μαζί. Δεν υπήρχαν γιορτές, ρεπό, τίποτα. Υπήρχε πολ­λή δουλειά για τον μπαμπά. Πήγαινα εγώ στο θέατρο για να «γνωρίσω» τον μπαμπά μου. Εκεί τον είδα να μιλάει, να ανοίγεται, να βλέπω πόσο σπουδαίος και ευγενής άν­θρωπος είναι. Το θέατρο για τον μπάμπω ήταν η ζωή του, η ανάσα του. Σκεφτείτε ότι ακόμα και σήμερα οι θαυμαστές του και οι άνθρωποι του θεάτρου γνωρίζουν περισσό­τερα από εμάς.

Σε ηλικία 10 ετών είχα ήδη παίξει μαζί του και στο θέατρο και σε ένα σίριαλ. Ηξε­ρε τη λατρεία μου για το σανίδι. Στην εφη­βεία μου, μου έκανε δώρο τους δίσκους του και μου είπε: «Ξέρεις να ακούς». Με­γάλη κουβέντα αυτή και δεν θα την ξεχά­σω ποτέ. Ο μπαμπάς μου άνοιξε τα μάτια και για τον χορό. Θυμάμαι κάποτε μου ‘χε πει: «Για να είσαι αυτό που ονειρεύεσαι πρέπει να κάνεις πολλά πράγματα». Ο μπαμπάς μπορεί να ήταν «αόρατος» από την οικογένεια, αλλά παράλληλα βλέπαμε μα­ζί μιούζικαλ, μάπετ σόου, ταινίες. Στην οι­κογένεια μας υπήρχαν αυτές οι αντιφάσεις της ζωής. (γέλια)

Στο σπίτι σας επισκέπτονταν άνθρωποι του χώρου;

Δεν υπήρχε αυτό στο δικό μας σπίτι. Το σπίτι μας ήταν «οικογενειακό άσυλο». Ηταν το μέρος όπου ο μπαμπάς ήθελε να ηρεμήσει, να γαληνέψει. Υπήρχαν ωστόσο άνθρωποι που τον λάτρευαν, όπως ο Ντίνος Δημόπουλος, ο Γιώργος Μαλαβέτας, ο Βαγγέλης Πλοιός, που ήταν αδερφικός του φίλος, ο Τάγαρης, που τον λάτρευε.

Βλέπατε μαζί τις ταινίες στις οποίες είχε παίξει;

Δεν τις έβλεπε. Κάποια στιγμή, προς το τέλος της ζωής του μόνο, θυμάμαι που μου είχε πει: «Καλούλης ήμουν στις ταινίες».

Ξεχώριζε κάποιες από τις ταινίες του;

Δύο ήταν: «Τζο ο τρομερός» και «Οι κυ­ρίες της αύλης». Αυτές αγάπησε, όσο τίποτε άλλο.

Τον χορτάσατε τον μπαμπά σας;

Δεν νομίζω ότι χορταίνεις έναν δικό σου άνθρωπο. Και δη όταν αυτός έχει φύγει από τη ζωή!

Από τις τελευταίες του στιγμές τι θυμά­στε πιο έντονα;

Ηταν πολύ ευγενής και πολύ διακριτικός. Λυπόταν πάρα πολύ όταν έπρεπε να τον φροντίσω εγώ λόγω της κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει. Στην τελευταία του εμφάνιση, καθώς έπαιζε, έπεσε πάνω στη σκη­νή του θεάτρου και έσπασε τη λεκάνη του. Για εκείνον που ήταν υπερκινητικός ήταν ό,τι χειρότερο. Επειτα από αυτό έζησε άλλα τέσσερα χρόνια, ωστόσο δεν είχε καθόλου όρεξη για τίποτα. Δεν ήθελε να ζει!

Θυμάστε ποιες ήταν οι τελευταίες κουβέ­ντες που σας είπε;

Με είχε πάρει η νοσοκόμα από την κεντρι­κή κλινική και μου είχε πει: «Ξέρετε, ο πατέ­ρας σας θέλει να σας δει». Τη ρώτησα εγώ τι ήθελε να του πάω και μου λέει: «Τίποτα, τί­ποτα. Εσάς θέλει να δει». Επειδή όμως εγώ τον ήξερα καλά, του αγόρασα ένα κουτί τσιγάρα. Μόλις τα είδε, τρελάθηκε.

Τα ήθε­λε σαν τρελός. Δεν μπορούσα όμως να του τα δώσω γιατί ήταν στην Εντατική. Και το επόμενο περιστατικό που θυμάμαι προτού πεθάνει ήταν που με αγκάλιασε μέσα στην Εντατική και μου είπε στο αυτί: «Πήρε κανείς τηλέφωνο;» Ηθελε να παίξει ακόμα σε αυτή την κατάσταση που ήταν!

Τα παιδιά σας τι γνωρίζουν για τον παππού τους;

Κανένας δεν πεθαίνει όταν μεταφέρεις τις ιστορίες του. Ξέρουν τα πάντα για τον παπ­πού και τη γιαγιά τους. Πρέπει να συμφι­λιωθούμε όλοι στην οικογένεια ποιος ήταν ο Ντίνος Ηλιόπουλος! Πριν από λίγο καιρό άγιος μου Ντίνος μου είπε: «Μαμά, δεν ξέρεις πόσο θα ήθελα να είχα γνωρίσει τον παππού».

Πηγή: Espresso