Evan Spiliotopoulos: Ο Έλληνας σεναριογράφος του «Ηρακλή»

«Το Εβαν είναι μια συντομογραφία του Ευάγγελος. Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στα Βριλήσσια. Μέχρι το Λύκειο. Μετά έφυγα για την Αμερική. Ο πατέρας μου είναι βέρος Ελληνας και η μητέρα μου Ελληνοαμερικανίδα γεννημένη στην Ιντιάνα. Πώς βρέθηκε στην Ελλάδα; Ηρθε για δουλειά. Ηταν καθηγήτρια αγγλικών στην Αμερικανική Βάση». «Και πώς βρεθήκατε να δουλεύετε ως σεναριογράφος στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά στούντιο της Αμερικής;» τον ρωτώ. «Ηθελα να γράφω. Ανέκαθεν. Ηθελα να γίνω συγγραφέας, γραφιάς, σεναριογράφος, πες το όπως θέλεις. Ως παιδί ήμουν βιβλιοφάγος. Διάβαζα από Αγκάθα Κρίστι και Ενιντ Μπλάιτον μέχρι βιβλία επιστημονικής φαντασίας και φυσικά κόμικ. Κυριολεκτικά διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου. Εννοείται ότι λάτρευα το σινεμά. Ετσι αποφάσισα να συνδυάσω τις δύο αγάπες μου και να γίνω σεναριογράφος» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
-Πόσο δύσκολο είναι να κατορθώσει να προσαρμοστεί ένας Αθηναίος στον αμερικανικό τρόπο ζωής;
«Η περίπτωσή μου είναι ιδιαίτερη. Φαντάζομαι ότι για έναν Ελληνα η γλώσσα θα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι Ελληνες μιλούν αγγλικά - άπταιστα ή λιγότερο καλά. Τα ιδιώματα, οι εκφράσεις, η προφορά είναι ένα θέμα για τους Ελληνες. Εγώ μεγάλωσα με μια μητέρα που μιλούσε αγγλικά, οπότε δεν δυσκολεύτηκα καθόλου». Σίγουρα όμως θα συνάντησε κάποια δυσκολία όταν θέλησε να εργαστεί στη βιομηχανία του σινεμά. «Καμία. Ηταν εξαιρετικά εύκολο. Μετακόμισα στο Λος Αντζελες και μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο με προσέλαβαν να γράψω το σενάριο για δύο ταινίες επιστημονικής φαντασίας, low budget εννοείται. Ωστόσο τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν δούλεψα καθόλου. Δύσκολη περίοδος. Από τη μια τα χρήματά μου εξανεμίζονταν και ταυτόχρονα έχανα την αυτοπεποίθησή μου, πίστευα ότι δεν αξίζω ως συγγραφέας. Ευτυχώς, το 2000 με προσέλαβε η Disney. Ξεκίνησα να γράφω ταινίες animation. Τι σήμαινε αυτό; Οκτώ χρόνια με σταθερή εργασία, το όνομά μου στα credits και φυσικά άνθηση των οικονομικών μου. Ηταν το μεγαλύτερο από τα πολλά μικρά βήματα της καριέρας μου», αφηγείται. Είναι άραγε πιο δύσκολο να γράψει κανείς ένα σενάριο για μια ταινία που απευθύνεται σε παιδικό κοινό, αναρωτιέμαι. «Είναι περίπου το ίδιο με το να γράφεις το σενάριο του "Ηρακλή". Μια καλή ιστορία περιέχει πάντα ενδιαφέροντες χαρακτήρες που βρίσκονται σε καταστάσεις περιπέτειας. Οι ταινίες animation είναι το δώρο κάθε σεναριογράφου. Μπορούν να συμβούν τα πάντα. Σε περιορίζει μόνο η φαντασία σου. Στις επικές ταινίες πρέπει πάντοτε να σκέφτεσαι τα κόστη. Πρέπει να είσαι προσεκτικός και να μη γράφεις πολυέξοδες ιστορίες. Γιατί; Δεν θα γυριστεί το φιλμ διαφορετικά. Τώρα γράφω τη συνέχεια του "Η Χιονάτη και ο Κυνηγός" με τον Κρις Χέμσγουορθ και τη Σαρλίζ Θερόν και το ριμέικ του "Η Πεντάμορφη και το Τέρας"».