Tom Ford: «Μέσα από το σινεµά δεν ανακαλύπτουµε ιστορίες, αλλά τον εαυτό µας»

Είστε ένας δυναµικός, ταλαντούχος, προικισµένος άνθρωπος, σε έναν αρκετά ανταγωνιστικό χώρο όµως, µε ηθοποιούς που είναι ιδιαίτερα ανασφαλή πλάσµατα. Νιώσατε ποτέ ότι µπορεί αυτά τα οσκαρικά ονόµατα που έχετε κατά καιρούς συνεργαστεί να µη σας εµπιστεύονται 100%; Οτι πρέπει να τους αποδείξετε ότι δεν είστε απλά στιλίστας, αλλά... σκηνοθέτης;

Το γνωρίζω ότι αρχικά έτσι µε κοιτούσαν - όχι µόνο οι ηθοποιοί, ούτε µόνο το Χόλιγουντ. Ακόµα και οι φίλοι µου (σ.σ.: γελάει). Τι δουλειά είχα εγώ µε το σινεµά; Έβλεπα την έκπληξη στα πρόσωπά τους όταν τελικά είδαν το «Single man», όταν η ταινία άρχισε να κερδίζει βραβεία και διακρίσεις. Εγώ δεν ένιωσα ποτέ φόβο και ανασφάλεια, γιατί αγαπώ πραγµατικά το σινεµά, δεν παίζω µε αυτό. Και αυτή την αγάπη µου νοµίζω ότι τη µεταδίδω στους ηθοποιούς και αυτό τους χαλαρώνει. Ξέρω να τους εξηγώ τον ρόλο και την ιστορία µε τρόπο που θα τους εµπνεύσει να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Ξέρω να τους κάνω να αισθάνονται ασφαλείς, δηµιουργώντας ένα κινηµατογραφικό πλατό που θα είναι άνετοι και προστατευµένοι, ώστε µετά να εκτεθούν µπροστά στον φακό - εκεί, δηλαδή, όπου οφείλουν να εκτεθούν. Αν για κάτι είµαι περήφανος, το οµολογώ, είναι αυτό.

Γιατί, λοιπόν, το αγαπάτε το σινεµά;

Γιατί µπορεί να δεις µία ταινία του 1930 και να κλάψεις ακόµα και σήµερα. Ο σκηνοθέτης είναι νεκρός, οι ηθοποιοί είναι νεκροί, δεν έχει ήχο, δεν σε αφορά - ή έτσι νοµίζεις. Αλλά κλαις σαν µωρό. Γιατί µέσα από το σινεµά δεν ανακαλύπτουµε ιστορίες, αλλά τον εαυτό µας. Τη δική µας ζωή καταλαβαίνουµε και αισθανόµαστε λιγότερο µόνοι. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ. Να σας κάνω όλους να νιώσετε λιγότερο µόνοι.

Κάτι τελευταίο: αν ήσασταν νυκτόβιο ζώο, ποιο θα ήσασταν;

A, τι ωραία ερώτηση. ∆εν ξέρω. ∆εν ξέρω ακριβώς. Αιφνιδιάζοµαι. Όµως, να είστε σίγουρη, ναι, θα ήµουν ένα ζώο της νύχτας. Αν ήµουν ζώο, στα σίγουρα θα ήµουν νυκτόβιο...

Πηγή: Real