Javier Bardem: «Από τη στιγμή που βρίσκομαι στο πλατό, το πάθος μου είναι πάντα ίδιο»

Οι δημοσιογράφοι; Έχεις πει ότι είσαι ντροπαλός...

Όχι, όχι, δεν είστε τόσο σημαντικοί, μην ανησυχείς (σ.σ.: γελάει)! Αστειεύομαι, φυσικά. Είστε σημαντικοί όταν κάνετε μια σημαντική δουλειά, θα έπρεπε να σας επαινούν περισσότερο όταν κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε, με τους σωστούς ανθρώπους. Σε μερικές χώρες δεν σας επιτρέπεται να κάνετε τη δουλειά σας, πράγμα απαίσιο. Άνθρωποι πεθαίνουν για χάρη της ελευθερίας του λόγου... Τι με φοβίζει; Ανοίγεις μια εφημερίδα και όλα όσα διαβάζεις είναι τρομακτικά, όλα φαίνονται εκτός ελέγχου. Το να ξέρεις ότι η ζωή είναι γεμάτη απολύτως απρόσμενα δυστυχήματα που μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή για πάντα, αυτό μου φαίνεται πραγματικά τρομακτικό.

Θα έβλεπες τους «Πειρατές» μετά παιδιά σου;

Όχι, όχι, είναι μικρά. Τεσσάρων και έξι. Όταν εμφανίζεται ο Τζόνι η ταινία γίνεται πιο ανάλαφρη, αλλά στην αρχή σκέφτεσαι: «Μα είναι στ' αλήθεια της Disney αυτό;».

Ήταν μαζί σας τα παιδιά και η Πενελοπε στα γυρίσματα;

Ναι, ήρθαν στην Αυστραλία, αλλά δεν με είδαν νεκρό, μόνο ζωντανό!

Αλήθεια, πήρες τον ρόλο επειδή η Πενέλοπε πρωταγωνιστούσε στην προηγούμενη ταινία; Ήρθες, δηλαδή, σε επαφή με τους παραγωγούς όταν επισκέφθηκες τα γυρίσματα;

Όχι, βέβαια! Είχα, όμως, πάει στο πλατό και εκεί διαπίστωσα πόσο καλή ήταν η παραγωγή του Τζέρι Μπρουκχάιμερ (σ.σ.: ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς του Χόλιγουντ). Δεν ήταν μόνο το πώς φρόντιζαν τους σταρ, αυτό είναι εύκολο. Σημασία είχε πόσο φρόντιζαν κάθε μέλος του συνεργείου, την κάθε λεπτομέρεια, το να βρίσκεται κάθε πράγμα στη θέση του. Ο Τζέρι νοιάζεται στ' αλήθεια. Γι' αυτό, όταν συμμετέχεις σε ένα project σαν τους «Πειρατές», ξέρεις ότι όλοι γύρω σου είναι «κορυφές» σε αυτό που κάνουν. Ήξερα ότι θα ήμουν προστατευμένος.

Περνάς από τις λεγόμενες «ποιοτικές» ταινίες σε τεράστιες blockbuster παραγωγές χωρίς δισταγμό. Η καριέρα σου είναι γεμάτη έξυπνες επιλογές, πώς τα καταφέρνεις;

Μπορείς να κάνεις και τα δύο, είναι σπουδαίο. Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι στις μεγάλες παραγωγές πληρώνεσαι καλά, πράγμα που σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις και ταινίες σαν τον «Εσκομπάρ», που τελείωσε γυρίσματα τον Δεκέμβριο. Ήταν το πάθος μου ο Εσκομπάρ, εδώ και 16 χρόνια. Δεν λέω ότι δεν ήμουν παθιασμένος με τους «Πειρατές». Από τη στιγμή που βρίσκομαι στο πλατό, το πάθος μου είναι πάντα ίδιο.

Πηγή: Real