Ο πόνος της Μπάρμπρα Στρέιζαντ για τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ: «Ράγισε η καρδιά μου»
Η ταινία «Τα καλύτερά μας χρόνια» είναι ένα από τα αριστουργήματα του κινηματογράφου όμως λίγοι γνωρίζουν το παρασκήνιο που είχε διαδραματιστεί πριν από περίπου 50 χρόνια ανάμεσα στους δύο κορυφαίους πρωταγωνιστές, την Μπάρμπρα Στρέιζαντ και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.
Η ταινία πήγε πολύ καλά εισπρακτικά και μάλιστα ήταν υποψήφιο για 6 Όσκαρ, όμως κέρδισε μόλις τα δύο, το βραβείο καλύτερης πρωτότυπης δραματικής μουσικής και το βραβείο καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού για το ομώνυμο τραγούδι “The Way We Were”, που φυσικά είχε ερμηνεύσει η ίδια η Στρέιζαντ.
Όμως, λίγοι γνωρίζουν όσα συνέβησαν στο παρασκήνιο της ταινίας ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, τα οποία μάλιστα έχει αποκαλύψει η ίδια η Μπάρμπρα Στρέιζαντ στα απομνημονεύματά της με τίτλο «My Name is Barbra» που πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα. Μάλιστα αποσπάσματα από αυτά δημοσιεύτηκαν στο Vanity Fair και σ' αυτά μαθαίνουμε όλα όσα συνέβησαν ανάμεσα στην ίδια και τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ το 1973, όταν έπρεπε να συνεργαστούν για το ρομαντικό δράμα το 1973.
H 81χρονη σήμερα ηθοποιός και τραγουδίστρια παραδέχεται στα απομνημονεύματά της πως από την πρώτη στιγμή που διάβασε το σενάριο είχε στο μυαλό της μόνο έναν συμπρωταγωνιστή της στον ρόλο του Hubbell, τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.
«Με τράβηξε όχι λόγω της εμφάνισής του… οι άντρες με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια δεν ήταν ποτέ ο τύπος μου. Τον θεωρούσα όμως πολύ όμορφο… ένα υπέροχο σαγόνι… υπέροχα δόντια. Αλλά αυτό που με γοήτευσε περισσότερο στον Bob ήταν η πολυπλοκότητά του».
Στα απομνημονεύματά της τόνισε επίσης: «Ποτέ δεν ξέρεις ακριβώς τι σκέφτεται, και αυτό τον κάνει συναρπαστικό να τον παρακολουθείς στην οθόνη. Όπως οι μεγαλύτεροι σταρ του κινηματογράφου, ο Bob καταλαβαίνει τη δύναμη της αυτοσυγκράτησης. Ποτέ δεν πρόκειται να τα καταλάβεις όλα… και αυτό είναι το μυστήριο… αυτό είναι που σε κάνει να θέλεις να συνεχίσεις να τον κοιτάς.».
Στη συνέχεια, η Μπάρμπρα Στρέιζαντ αποκάλυψε στο βιβλίο της πως παρά το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης της ταινίας, ο Σίντνεϊ Πόλακ ήταν φίλος του Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η ίδια είχε δεδομένο ότι ο ηθοποιός θα πει το ναι. Κάτι όμως που δεν συνέβη καθώς ο διάσημος ηθοποιός απέρριψε τον ρόλο.
Όπως τους είπε ο διάσημος ηθοποιός, θεωρούσε ότι το σενάριο ήταν επικεντρωμένο στην Κέιτι σε αντίθεση με τον ρόλο του Χάμπελ που ήταν υποβαθμισμένος.
Η Στρέιζαντ στο βιβλίο της έγραψε πως: «Ο Bob ρώτησε τον Sydney: Ποιος είναι αυτός ο τύπος; Είναι απλά ένα αντικείμενο… Δεν θέλει τίποτα. Τι θέλει αυτός ο τύπος; Κατά τη γνώμη του Bob, ήταν ρηχός και μονοδιάστατος. Δεν είναι πολύ αληθινός. Ήθελα ο Bob να είναι ευτυχισμένος, γι’ αυτό είπα στον Sydney: Δώσε του ό,τι θέλει. Γράψε περισσότερες σκηνές για να δυναμώσει ο χαρακτήρας του. Κάντε τον ισότιμο. Έτσι ο Sydney, προσέλαβε δύο εξαιρετικούς σεναριογράφους, τον David Rayfiel και τον Alvin Sargent, για να ενισχύσουν τον ρόλο του Bob και να εμβαθύνουν, κάτω από αυτό το εξωτερικό του χρυσού αγοριού. Και είπα στον Ray να τον πληρώσει ό,τι ήθελε».
Όμως, ο Ρέντφορντ, παρά τις αλλαγές ήταν και πάλι δυσαρεστημένος και όπως γράφει η Στρέιζαντ: «Ράγισε η καρδιά μου». Τότε ο παραγωγός Ray Stark είπε στη διάσημη ηθοποιό να ψάξει για άλλον συμπρωταγωνιστή όμως ο Πόλακ «παρακαλούσε για άλλη μια εβδομάδα για να προσπαθήσει με τον Redford” και η Streisand “είπε στον Ray να του τη δώσει και συνέχισε να προσεύχεται.” .
Με τα πολλά, τελικά ο Ρέντφορντ πείστηκε να αναλάβει τον συγκεκριμένο ρόλο, κάτι που ενθουσίασε την Μπάρμπρα Στρέιζαντ η οποία σχολίασε στο βιβλίο της: «Το φλερτ ήταν σκληρό, αλλά η απροθυμία του Bob είχε μεγάλη επίδραση στο σενάριο και τελικά οδήγησε σε έναν πιο πλούσιο, πιο ενδιαφέροντα χαρακτήρα.»