Η Τασία και οι… επώνυμοι

«Όταν ανοίξαμε το μαγαζί, το ρεύμα ήρθε έξι μήνες μετά. Ζούσαμε απίστευτες καταστάσεις. Θυμάμαι μάλιστα ότι τότε μαγειρεύαμε στις ξυλόσομπες. Η τουριστική του ανάπτυξη ξεκίνησε από τότε που συνέβησαν δύο γεγονότα: α) ότι τα γκρουπ από οργανωμένα κότερα (οι φλοτίλες) έβαλαν στον προορισμό τους το λιμάνι στο Φισκάρδο και β) όταν το αεροδρόμιο της Κεφαλλονιάς έγινε διεθνές. Εγώ το ανέλαβα μαζί με τον άντρα μου σε ηλικία είκοσι χρόνων, στη συνέχεια μπήκαν και τα αδέρφια μου και τα τελευταία επτά οκτώ χρόνια μπήκε δυναμικά και η κόρη μου, που διαχειρίζεται περισσότερο το οικονομικό κομμάτι, και τα παιδιά του αδερφού μου. Με αυτό το μέρος είχα πάντα μια σχέση μαγική. Φαντάσου, όταν η μάνα μου ήθελε να με βάλει τιμωρία, μου έκοβε τη βόλτα στο Φισκάρδο. Πάντως, βρέθηκα στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και ήμουνα τυχερή γιατί ασχολήθηκαν τα ΜΜΕ πολύ μαζί μου» λέει σε καθημερινή εφημερίδα γυρνώντας τον χρόνο πίσω.

Και συνεχίζει: «Οι δημοσιογράφοι ασχολήθηκαν πολύ μαζί μας, όταν μας επισκέφτηκαν ο Τομ Χανκς και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, που τους έφεραν οι επιχειρηματίες Κώστας Καίσαρης και Δημήτρης Κοντομηνάς για να δοκιμάσουν την ελληνική κουζίνα. Από τότε κάθε χρόνο μας ρωτούσε ο Τύπος ποιος επώνυμος ήρθε και τι έφαγε. Στόμα με στόμα, γίναμε γνωστοί και με καθημερινό αγώνα καταφέραμε να προσελκύσουμε πάρα πολλούς επωνύμους, που, δόξα τω Θεώ, είκοσι χρόνια τώρα δεν το αποχωρίζονται και, όταν έρχονται στο Φισκάρδο, πάντα μας προτιμάνε. Όταν έχεις ένα τέτοιο μαγαζί, βλέπουν τα μάτια σου πολλά».
Ποιο είναι το ακαταμάχητο μυστικό της που κάνει όλους αυτούς «μόνιμους» στο μαγαζί της; «Σε ένα ωραίο κοκκινιστό, σε ένα ωραίο ψάρι, σε μια ωραία σαλάτα κανείς δεν αντιστέκεται. Εγώ εξακολουθώ να λέω ότι μου αρέσουν οι καθαρές γεύσεις. Οι ντολμάδες της μαμάς μου με το λάχανο, παραδείγματος χάριν, κλέβουν την παράσταση και όποιοι τους δοκιμάσουν ζητάνε τη συνταγή. Πρόσφατα μάλιστα, μια πολύ ισχυρή και δυναμική κυρία του επιχειρηματικού κόσμου που την αγαπάμε πολύ και δεν θα σας πω το όνομά της (έμεινε φέτος δεκαπέντε ημέρες εδώ) μου ζήτησε να της γράψω μερικές εύκολες συνταγές για να τις πάει στα παιδιά της που σπουδάζουν στη Βοστώνη»