Η εξομολόγηση της Άννας Βίσση για την ερωτική της ζωή!
Η Άννα Βίσση μιλά για τους έρωτές της, για το αν έχει γίνει χώμα από καψούρα και αποκαλύπτει αν την έχει αγαπήσει κάποιος όπως θα ήθελε η ίδια να την αγαπήσει!
Η τραγουδίστρια μιλά για το αν θα ενοχλήσει τους Γιώργο Νταλάρα, Αντώνη Σαμαρά, Νίκο Καρβέλα, Απόστολο Γκλέτσο και Λάμπη Λιβιεράτο που στο πρώτο επεισόδιο του «Όσο έχω φωνή» αναφέρεται σε αυτούς τους πέντε άντρες μιας και είχε ερωτική σχέση μαζί τους: «Πρόκειται για πέντε διαφορετικές προσωπικότητες. Νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι χαρούμενοι που είχαμε κάποτε σχέση και κάναμε παρέα. Δεν αποκάλυψα κάτι μυστικό. Και δεν προβληματίστηκα για το αν πρέπει να βγει αυτό στην εκπομπή ή όχι, επειδή πιστεύω ότι ο έρωτας είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής μας. Προσωπικά είμαι περήφανη για τη ζωή μου. Το 99,9% των τραγουδιών που έχω πει, μιλάνε για τον έρωτα. Αν αυτό δεν πηγάζει από τη ζωή μου ή αν ντρέπομαι για την ερωτική μου ζωή, τι σκατά ερωτική τραγουδίστρια είμαι;»
Όσο για το αν έχει γίνει ποτέ χώμα από καψούρα είπε στο περιοδικό DOWN TOWN: «Στα πατώματα έχω πέσει. Νομίζω ότι οι φίλοι μου με λυπούνται πάρα πολύ στα γκομενικά. Βλέπουν μια γυναίκα που είναι τόσο σίγουρη σε όλα τα άλλα, και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την αντίδρασή μου σε αυτό. Μου λένε, «μα είναι δυνατόν μωρέ Άννα, εσύ; Η Άννα Βίσση μας τα λέει αυτά;» Παθαίνω εκεί μια κρίση και ουρλιάζω. «Δεν είμαι η Άννα Βίσση. Ποια είναι αυτή; Ποιος την υπολογίζει αυτή; Εγώ θέλω αυτόν τον άντρα τώρα, μην μου τα πρήζετε με τη Βίσση.» Ξέρεις κάτι όμως; Ευτυχώς. Γιατί αυτό μου δείχνει ότι δεν έχω μπει στο τριπάκι του να παίζω κάποιον ρόλο, και συνεχίζω να είμαι ένας κανονικός άνθρωπος».
Όσο για το αν την έχουν αγαπήσει όπως θα ήθελε να την έχουν αγαπήσει απαντά:
«Ο Νίκος σίγουρα». Και συνεχίζει: «Προσπάθησαν αλλά δεν έγινε όπως το ήθελα εγώ. Κάποιοι προσπάθησαν αλλά εγώ δεν το βίωνα. Δεν υπήρχε η χημεία. Δεν έφταιγαν ούτε εκείνοι, ούτε εγώ, και φταίγαμε και δύο. Μετά την περίοδο του Νίκου στη ζωή μου, δεν μπορώ να πω ότι βρήκα το άλλο μου μισό. Και αυτό στο οποίο καταλήγω, είναι ότι προτιμώ να είμαι μόνη μου, από το να ζω με κάποιον άλλον και να νιώθω μόνη μου. Νιώθω μια περίεργη ωραία μοναξιά, που με ηρεμεί, δεν με πιέζει και δε θέλω να χαλάσω την ισορροπία της. Δε θέλω να ξαναζήσω πράγματα που θα μετανιώσω γι αυτά όπως αρκετά από αυτά που έζησα τα τελευταία χρόνια. Έφτασα να καταπιεστώ πολύ από κάποιες σχέσεις και να θέλω να φύγω από αυτές και να μην μπορώ».