Τα σκαμπανεβάσματα και οι ψυχολογικές μεταπτώσεις του Στέλιου Καλαθά

«Στα Κάτω μου ήταν πολύ χάλια. Τα πρώτα χρόνια που μπήκα σ' αυτόν τον μαγικό χώρο που λέγεται θέατρο ως ένας άνθρωπος με τεράστιες οικονομικές ανασφάλειες, που δεν είχα από πίσω μου τον εργοστασιάρχη μπαμπά, με τα τέσσερα διαμερίσματα να παίρνουμε τα ενοίκια, ήξερα ότι έπρεπε να βασιστώ αποκλειστικά στις δυνάμεις μου», λέει και συνεχίζει: «Μου δημιουργούσε ένα τεράστιο άγχος αν την επόμενη σεζόν θα είχα δουλειά. Ίσως όμως αυτό να με βοήθησε στο να ανοίξω νέες πόρτες, να ασχοληθώ με τη μεταγλώττιση, να μπω στην τηλεόραση, να κάνω διαφημίσεις, να κάνω και άλλα πράγματα και να μην περιμένω αποκλειστικά και μόνο από το θέατρο να ζήσω όπως πολλοί συνάδελφοι. Νομίζω ότι αυτό με έσωσε», καταλήγει ο ηθοποιός σε καθημερινή εφημερίδα.