Γιώργος Σαμπάνης: «Με την Πατρίτσια δεν «στήσαμε» την σχέση»

Ο δημιουργός μεγάλων επιτυχιών, όχι μόνο δικών του αλλά και πολλών άλλων καλλιτεχνών (Έλενα Παπαρίζου, Πέγκυ Ζήνα, , ξεσπά στην κάμερα του Movies & Stars και αποκαλύπτει... "Πίστεψέ με με την Πατρίτσια, έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε, από το να στήνουμε σχέσεις και μάλιστα για περισσότερο από ένα χρόνο. Ο καθένας ας λέει ό,τι θέλει! Δεν ασχολούμαστε με όσους ισχυρίζονται ότι η σχέση μας είναι ψεύτικη. Ποιος ασχολείται με αυτά;"

Τι τον κέρδισε στην Πατρίτσια;

Δεν είναι ένα πράγμα που με κέρδισε επάνω της. Για να μείνεις με έναν άνθρωπο σίγουρα δεν είναι το «φαίνεσθαι». «Το πάθος είναι η αφορμή», για όλα! Η ειλικρίνεια είναι το βασικό και βέβαια είναι απαραίτητο ν είναι να σέβεσαι τα όρια. Εγώ λέω ότι σε κάποια πράγματα είναι καλό να υπάρχουν όρια και σε άλλα είναι καλό να τα εξερευνείς συνέχεια.



Ποιος ζηλεύει περισσότερο στη σχέση;

Είμαστε και οι δύο σε ένα επάγγελμα περίεργο και ευτυχώς έχουμε βρει τον τρόπο να τα καταφέρνουμε. Εγώ είμαι βέβαια πιο ζηλιάρης από εκείνη. Σκέψου ότι, εγώ δεν ήμουν στο χώρο όταν εκείνη ήδη έκανε μεγάλες δουλειές. Υπήρξαν στιγμές που ζηλέψαμε αλλά τη σχέση μας δεν τη χαρακτηρίζει η ζήλεια, τη χαρακτηρίζει η συντροφικότητα.
Πίστεψέ με με την Πατρίτσια, έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε, από το να στήνουμε σχέσεις και μάλιστα για περισσότερο από ένα χρόνο. Ο καθένας ας λέει ό,τι θέλει! Δεν ασχολούμαστε με όσους ισχυρίζονται ότι η σχέση μας είναι ψεύτικη. Ποιος ασχολείται με αυτά;"



«Η Πατρίτσια δεν επεμβαίνει στα επαγγελματικά μου», δηλώνει ακόμη ο τραγουδιστής και συνεχίζει λέγοντας: «Τα επαγγελματικά μου θέματα τα διαχειρίζομαι μόνος μου και θέλω και εκείνη να κάνει το ίδιο, να τα διαχειρίζεται μόνης της. Εννοείται ότι σαν ζευγάρι τα συζητάμε αλλά εγώ δεν έχω τις γνώσεις να τη συμβουλεύσω σε θέματα θεατρικά και κινηματογραφικά ούτε εκείνη σε θέματα μουσικής βιομηχανίας. Τα συζητάμε στο σπίτι αλλά ο καθένας παίρνει μόνος του τις αποφάσεις. Το αγαπημένο κομμάτι της Πατρίτσια από το ρεπερτόριό μου είναι το «Ευτυχώς που υπάρχεις»!»



Και τέλος αναφέρεται σε όλα όσα δεν αντέχει ως άνθρωπος. «Δεν αντέχω τα πισώπλατα μαχαιρώματα» και γίνεται ακόμα πιο συγκεκριμένος με ένα παράδειγμα. «Όταν ήμουν στον στίβο πρωταθλητής λέγαμε ότι οι αθλητές που συγκεντρώνονται στο διάδρομό τους, πήγαιναν καλύτερο από αυτό που περίμεναν, γιατί πολύ απλά δεν ασχολούνταν με όσα γίνονταν γύρω τους. Αυτό κάνω και εγώ. Αφοσιώνομαι στη δουλειά μου. Ο ανταγωνισμός δεν είναι ωραίο πράγμα. Η μουσική είναι μια μορφή τέχνης. Μου έχει συμβεί κι εμένα να έχω δίπλα μου ανθρώπους, που απορροφούσαν ενέργεια και με κατηύθηναν σε λάθος δρόμους και με μαχαίρωναν πισώπλατα. Ευτυχώς έφυγα. Όταν το νιώσω, πάντα φεύγω.»