Νένα Χρονοπούλου: «Αν ο Χρήστος «έφευγε» δεν θα το άντεχα και θα τον ακολουθούσα»

Βαθιά συγκινητική και ανθρώπινη η Νένα Χρονοπούλου σε μια εξομολόγηση καρδιάς μιλάει αποκλειστικά στο mοthersblog.gr για την ζωή της με τον γιο της Χρήστο!

Από τον Γιάννη Βίτσα

Όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος...

«Το ήθελα όσο τίποτε άλλο. Δεν πίστευα ότι είναι αλήθεια και φοβόμουν για πόσο ακόμα η αλήθεια αυτή θα κρατήσει.»

Όταν το είπα στον σύζυγό μου αντέδρασε...

« Όπως ακριβώς και εγώ.»

Η πρώτη φορά που κράτησα το μωρό μου αγκαλιά...

«Ήταν τρεις μήνες μετά τη γέννησή του. Δεν σταμάταγα να κλαίω. Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πιστέψω, πώς άντεξα τρεις μήνες χωρίς να τον αγγίξω, όταν ήταν στην θερμοκοιτίδα.»

Οι μήνες του θηλασμού ήταν...

«Πέντε και μακάρι να κράταγαν ακόμα. Το μητρικό γάλα είναι φάρμακο για όλα τα παιδιά του κόσμου. Ο θηλασμός αφορά το παιδί και δεν πρέπει καμία γυναίκα να ζητάει κανένα χάπι για να τον κόψει από φόβο μην τυχόν και της χαλάσει το στήθος. Η σύγχρονη Ελληνίδα είναι ιδιαίτερα καλομαθημένη -έναντι των παλαιοτέρων που δε βίωναν ποτέ κατάθλιψη και έπρεπε να μεγαλώσουν πέντε και επτά παιδιά μέσα στην φτώχεια -και βάζει την προσωπική της ανασφάλεια πάνω από τον πραγματικό της ρόλο."

Όταν με φώναξε μαμά ένιωσα...

«Ότι νιώθω και τώρα...Να λυγίζουν τα γόνατά μου. Ειπα «Το' πε... Σε μένα απευθύνεται». Όταν το παιδί σου λέει ..μαμά απαντάς και σε ένα άλλο όνομα πια...Δεν πιστεύεις ότι ένα τόσο δα πλασματάκι, ο πιο δικός σου άνθρωπος, με μία μόνο λέξη σου δημιουργεί τόση υπευθυνότητα και λατρεία.»

Όταν πάτησε στα πόδια του αισθάνθηκα...

«Ο Χρήστος άργησε πολύ να πατήσει στα πόδια του. Συνέβη όταν ήταν τριών ετών και επτά ημερών την ημέρα της γιορτής του. Τότε ένιωσα ότι έγινε το θαύμα!»

Διαβάστε όλη την συνέντευξη μόνο στο mothersblog.gr