Αποκλειστικό: Αλέξανδρος Ρήγας: «Οι ηθοποιοί δεν είναι μια ιδιαίτερη ράτσα που πρέπει να την πυροβολούμε ξαφνικά»
Ο Αλέξανδρος Ρήγας έχει αποδείξει ότι είναι πολυτάλαντος, αφού όλες του οι δουλειές είναι επιτυχημένες.
Ο σεναριογράφος θεωρείται από τους τυχερούς του χώρου, αφού παρά τις δυσκολίες που έχει η τηλεόραση, εκείνος έχει καταφέρει να βρίσκεται σε αυτή. Η θεατρική παράσταση «Τα παιδιά θα έρθουν στις οχτώ» και φέρει την υπογραφή του είναι βασισμένη πάνω σε δυο ήρωες. Το gossip-tv.gr συνάντησε τον σεναριογράφο κατά τη διάρκεια της πρόβας του στο κτήριο των επιχειρήσεων Μαροσούλη.
- Πόσο εύκολο είναι να γράφεις ένα έργο για δυο μόνο πρόσωπα;
«Είναι πολύ δύσκολο με την έννοια ότι το μάτι του θεατή έχει συνηθίσει στα τόσα χρόνια ν’ ακουμπάει σε διάφορα πρόσωπα. Είναι πιο δύσκολο και για τους ηθοποιούς που είναι πάνω στη σκηνή, αλλά και γι’ αυτόν που το γράφει. Αν πετύχει αυτό, επειδή είναι πιο δύσκολο είναι και ευλογημένο. Αυτό που νιώθεις είναι πιο σημαντικό».
- Η παράσταση «Τα παιδιά θα έρθουν στις οχτώ» ξεκινάει περιοδεία. Πώς θα τα καταφέρετε σε συνδυασμό με τα γυρίσματα της σειράς «Το αμάρτημα της μητρός μου»;
«Θα προσπαθήσουμε να τα συνδυάσουμε γιατί θα υπάρχουν κάποια κενά, ρεπό και συνεργάτες οι οποίοι θα βοηθήσουν. Η τηλεοπτική σειρά τόσο η δικιά μου όσο και της Βασιλικής Ανδρίτσου ήταν μια ανειλημμένη υποχρέωση από την περσινή χρονιά, οι οποίες συνεχίζουν και φέτος. Όλα αυτά τα πράγματα με τα κανάλια που δεν ξέρουμε πότε θα ξεκινήσουμε μας πήγανε και εμάς λίγο πίσω, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς πρέπει να συντονιστούμε όλοι στην πραγματικότητα».
Η παράσταση είναι βασισμένη στα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Πόσο δύσκολο είναι όμως να γράφει για μια κατάσταση που αρκετούς τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο; «Πιστεύω ότι ο Έλληνας με όλα τα αρνητικά που μπορεί να έχει, έχει και μια αναρχία μέσα του. Έχει ένα περίεργο στοιχείο στο DNA του που τον κάνει πολλές φορές να θέλει να γελάει και με τα ίδια του τα ελαττώματα. Αυτό είναι ευλογία να μπορείς να αυτοσαρκάζεσαι και να γελάς με τα χάλια σου. Είναι ευλογία. Δεν έχουμε την Ευρωπαϊκή στριμοκολιά μην μας θίξετε τα κακώς κείμενα. Από τον Αριστοφάνη και μέχρι τώρα, η σάτιρα ήταν το στοιχείο μας και την δεχόμαστε, ακόμα και όταν είναι σκληρή. Αρκεί να καταλαβαίνουν ότι εμείς πάνω στη σκηνή δεν είμαστε καλύτεροι και σας τα «χώνουμε», όλοι είμαστε μέρος μιας κατάστασης. Με αυτή τη λογική δεν φοβάμαι καθόλου και πιστεύω ότι και χιούμορ έχουμε και αναρχία και δεχόμαστε το πείραγμα», δήλωσε στο gossip-tv.gr ο Αλέξανδρος Ρήγας και συνέχισε για τη συνεργασία του με τον Δημήτρη Αποστόλου, αλλά και τη Βασιλική Ανδρίτσου. «Μετά από τόσα χρόνια έχω συνεργαστεί με το 70% του ελληνικού θεάτρου και της τηλεόρασης. Δεν ξεκινάω μια δουλειά και σκέφτομαι ότι τώρα πρέπει να κάνω κάτι με τους φίλους μου ή με τους συνεργάτες που έχω δουλέψει. Ξεκινάω με τις απαιτήσεις που μπορεί να έχει ένα έργο. Σαφέστατα στο μυαλό σου και στην ψυχή σου και στις επιλογές σου βαραίνουν θετικά οι άνθρωποι με τους οποίους έχεις δουλέψει καλά, σε καταλαβαίνουν και τους καταλαβαίνεις. Ακόμα και αν δεν υπάρχει συναισθηματική προσέγγιση, υπάρχει αυτό που λέμε εμείς στην δουλειά ‘’κέρδος χρόνου’’. Δηλαδή το ότι εσύ ξέρεις τα θετικά και τα αρνητικά του άλλου και ο άλλος ξέρει τα δικά σου που σημαίνει ότι συντονιζόμαστε και δεν χάνουμε χρόνο».
Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε και για την άνθηση των τουρκικών σίριαλ. «Δεν θα ήθελα να σχολιάσω κάτι γιατί δεν είναι μια απόφαση της τηλεόρασης. Είναι ένα αποτέλεσμα, επιλογή των ανθρώπων που αποφασίζουν για την τηλεόραση και είναι αναγκαστική. Δεν πιστεύω ότι είναι μια επιλογή που θα την έκαναν πριν τρία χρόνια. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ρευστό για να κινήσει η αγορά ελληνικές παραγωγές, το θεωρώ αναγκαστική επιλογή να υπάρξουν σειρές από άλλες χώρες. Από την στιγμή λοιπόν που οι παραγωγές δυσκολεύονται να συνεχίσουν λόγω έλλειψης ρευστού είναι λογικό και τα κανάλια να πρέπει να γεμίσουν το πρόγραμμά τους»
- Πιστεύεις ότι σε αυτό φταίνε και κάποιοι ηθοποιοί που είχαν ανεβάσει ψηλά το κασέ τους;
«Δεν θέλω να μπω σε αυτή την κουβέντα γιατί οι ηθοποιοί δεν είναι μια ιδιαίτερη ράτσα που πρέπει να την πυροβολούμε ξαφνικά τώρα. Ήμασταν όλοι μέρος ενός συστήματος, το οποίο μας είχε «ψήσει» ότι όλα πάνε καλά, όλα είναι ανθηρά και ότι υπήρχε ως αμοιβές ήταν στα πλαίσια εκείνων των καιρών. Οι αμοιβές των ανθρώπων που δούλευαν στην τηλεόραση και στο θέατρο, όπως και στη νύχτα, ακολουθούσε αυτή την οικονομική άνθηση που υπήρχε μέχρι και πριν τρία τέσσερα χρόνια. Δεν είναι όμως παράλογο αυτό γιατί αυτό ήταν. Και τώρα βέβαια, όλοι μπαίνουμε στη λογική να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα».
- Για το μέλλον πόσο αισιόδοξος είσαι;
«Είμαι λιγάκι αμήχανος. Δεν είμαι ούτε αισιόδοξος, ούτε απαισιόδοξος. Νιώθω λίγο άβολα και νιώθω μια αμηχανία στο να κάνω οποιαδήποτε πρόβλεψη για το μέλλον. Νιώθω μια αμηχανία και ένα μούδιασμα όπως φαντάζομαι ότι νιώθει όλος ο ελληνικός λαός. Νιώθω ότι είμαι στην αναμονή μαζί με δέκα εκατομμύρια άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι λίγο ψυχοφθόρο, είναι λίγο πικρό, έχει έναν εκνευρισμό. Είμαστε ένας λαός σε αναμονή».