Διαγόρας Χρονόπουλος: Τα οικονομικά προβλήματα και τα βιώματα από τον πόλεμο στο Ιεροσόλυμα
Ο Διαγόρας Χρονόπουλος σε συνέντευξή του εξομολογήθηκε αν έφτασε ποτέ στα όρια της ανέχειας στη ζωής του.
«Βέβαια. Όταν είχε πεθάνει ο πατέρας μου, όταν έφυγα από το Θέατρο Τέχνης και προσπάθησα να βρω δουλειά ως ηθοποιός. Η μητέρα μου έπαιρνε μια πολύ μικρή σύνταξη και προσπαθούσαμε να ζήσουμε μ'αυτή. Δεν έβρισκα δουλειά. Ήμουν δύο χρόνια άνεργος. Με τάιζε εκείνη. Παιδεύτηκα δύο χρόνια στη ζωή μου, μετά βρήκα μια δουλειά αλλού και είπα: "Ας αφήσουμε το ηθοποιιλίκι"». Όσο για την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής του είπε στο περιοδικό «ΕΓΩ»: «Τα παιδικά μου χρόνια ήταν με τεράστιες δυσκολίες, αλλά συγχρόνως και πολύ όμορφα. Γεννήθηκα στο Ιεροσόλυμα. Το 1945 αναγκαστήκαμε με τη μητέρα μου να κάνουμε έκτακτο ταξίδι στην Ελλάδα, γιατί υπήρχαν στην οικογένειά της θάνατοι από την Εμφύλιο. Κατά την επιστροφή μου από το Ιεροσόλυμα όπου ήταν ο πατέρας και ο αδελφός μου, δεν μπορούσαμε να φύγουμε γιατί είχαν αποκλειστεί οι δρόμοι έξω από το χωριό λόγω του Εμφυλίου. Το ταξίδι που ήταν για δεκαπέντε ημέρες διήρκησε έναν χρόνο. Γυρίσαμε στο Ιεροσόλυμα το 1946 και πέσαμε μέσα στον πόλεμο των Παλαιστινίων και Εβραίων. Άλλο κυνήγι εκεί. Ζούσα σε ένα κελί του πατριαρχείου. Άκουγα τις βόμβες να πέφτουν πίσω μου. Ο πόλεμος ήτα δίπλα μου».