Σπύρος Φωκάς: Η καταστροφή του σπιτιού του από τη φωτιά, η επέμβαση και τα χρήματα που «έκαναν φτερά»

Παρά την μεγάλη του καριέρα υπήρξε περίοδος που πέρασε οικονομικές δυσκολίες. «Βεβαίως. Έτσι είναι η ζωή του ηθοποιού. Άλλοτε πετάς τα λεφτά από το παράθυρο και άλλοτε δεν έχεις να φας ή να πληρώσεις το ηλεκτρικό σου. Τίποτε δεν σίγουρο». Το βίωσε περισσότερο όπως εξομολογήθηκε στο περιοδικό «ΕΓΩ» τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μάλιστα έχει περάσει με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα. «Και με λιγότερα. Όπου δάνεισα λεφτά δεν τα ξαναείδα πίσω. Τους είπα: "Περνάω δύσκολα" και μου απάντησαν: "Δεν έχω να σου τα δώσω", ενώ γνώριζα ότι είχαν χρήματα. Μιλάμε για τρία, για πέντε εκατομμύρια δραχμές, που δάνεισα στο παρελθόν σε φίλους δεν τα ζήτησα από τακτ. Οπότε χάνεις και τους φίλους χάνεις και τα λεφτά». Υπήρχαν άνθρωποι από τον καλλιτεχνικό χώρο που ενώ είχαν την δυνατότητα να του δώσουν πίσω τα χρήματα, δεν του τα επέστρεψαν. «Ναι. Ο ένας όταν κοινός φίλος μας του είπε: "Ο Φωκάς είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Από εκείνα τα λεφτά που σου είχε δανείσει, δώσε του τουλάχιστον ένα μέρος του ποσού, για να μπορέσει να επιβιώσει" του απάντησε "Έλα μωρέ! Ο Φωκάς έχει λεφτά". Εγώ είμαι ευκολόπιστος. Όσα χρήματα είχα φέρει από το εξωτερικό, τελείωσαν κάποια στιγμή. ειδικά μετά τη μεγάλη φωτιά στο σπίτι μου». Καταστράφηκε το σπίτι του και πολύτιμα αντικείμενα που είχε. «Κάηκαν κάποια χρήματα που είχα, αλλά και πολύτιμα αντικείμενα. Ευτυχώς δεν κάηκε όλο το σπίτι. Αλλά η ζημιά έγινε. Δε μπορούσες ούτε να πατήσεις μέσα. Έπρεπε να επισκευαστεί από την αρχή γιατί ήταν με ενοίκιο και για ένα διάστημα αναγκάστηκα να μείνω σε ένα μικρό δωματιάκι περίπου σαν αποθήκη. Κανένας ουσιαστικά από τον χώρο δεν ενδιαφέρθηκε να βοηθήσει». Μάλιστα δεν του έφτανε η πυρκαγιά, την ίδια περίοδο έπρεπε να υποβληθεί σε εγχείρηση. «Με έσωσε ουσιαστικά η σύντροφός μου η Λίλιαν. Πονούσε επί ένα διάστημα το χέρι μου και μου είπε: "Θα πάμε σε ένα γιατρό. Της έλεγα: "Τι να του πω ; Θα γίνω ρεζίλι". Τελικά πήγαμε και αποδείχθηκε ότι είχα ανεύρυσμα στην κοιλιακή χώρα. Ήταν 7,8 εκατοστά. Ένας πολύ καλός μου φίλος με έστειλε στον Ερυθρό σταυρό γιατί εγώ δε είχα να πληρώσω. Δεν είχα ασφάλεια, δεν είχα τίποτα. Ο γιατρός μου είπε : "Απορώ πώς ζεις". Ο γιατρός που με χειρούργησε και όλοι οι άνθρωποι του νοσοκομείου ήταν οι καλύτεροι που γνώρισα τα τελευταία χρόνια. Με σκλάβωσαν». Όσο για το αν αυτή τη στιγμή παίρνει κάποια σύνταξη είπε: «Πήρα μία σύνταξη πριν από δύο μήνες. Να είναι καλά η Λίλιαν η οποία το κυνήγησε».