Συγκλονιστική εξομολόγηση του Χρανιώτη: «Έχω ψωρίαση. Στην αρχή ντρεπόμουν όπως ντρέπονται οι ομοφυλόφιλοι να ομολογήσουν την κλίση τους»

Πώς του ανακοίνωσαν ότι έχει πάθει ψωρίαση; «Εκείνη την εποχή ήμουν σε περίοδο χωρισμού, απλά δεν είχα συνειδητοποιήσει πως είχα στενοχωρηθεί τόσο πολύ! Παράλληλα, όμως, ο πατέρας μου υπέφερε από αυτήν την πάθηση, η οποία μπορεί να μην είναι κολλητική, είναι όμως κληρονομική, κάτι που μέχρι τότε δεν ήξερα. Έτσι, πρόσβαλε και εμένα σε μια στιγμή που ήμουν ευάλωτος, καθώς βρισκόμουν μέσα στη θλίψη. Επιπλέον, έκανα και μια ζωή γεμάτη καταχρήσεις με αλκοόλ και ατέλειωτα ξενύχτια. Ευτυχώς από τη μέρα που νόσησα έγινα πολύ καλό παιδί! Σήμερα, μάλιστα, λέω πως αυτή η ασθένεια ήταν μια αντίδραση του σώματός μου στα βασανιστήρια που του έκανα. Το βλέπω, δηλαδή, πλέον και στον εαυτό μου, πως τώρα που ακολουθώ μια υγιεινή ζωή και είμαι σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, το μυαλό μου λειτουργεί καλύτερα» τόνισε στην εφημερίδα News και συνέχισε αναφορικά με το πώς αντέδρασε μετά την ανακοίνωση που του κάνανε: «Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δίσταζα να μιλήσω γι' αυτό που μου συνέβαινε, ντρεπόμουν όπως ντρέπονται οι ομοφυλόφιλοι να ομολογήσουν την κλίση τους. Γι' αυτό έλεγα πως έχω χτυπήσει! Γρήγορα, όμως, κατάλαβα πως αν δεν αρρώσταινα ίσως συνέχιζα να ταλαιπωρώ τον εαυτό μου. Έτσι αυτή η αρρώστια που με ανάγκασε να υιοθετήσω μια άλλη στάση ζωής, με άλλαξε προς το καλύτερο αντί να γίνει η κόλασή μου! Είναι όπως όταν, για παράδειγμα, κλέβεις κάτι και σου χαρακώνουν το πρόσωπο, ώστε η ουλή να σου θυμίζει το κακό που έκανες για να μην το επαναλάβεις! Σε αυτή την περίπτωση το σημάδι σου κάνει καλό, γιατί έρχεται και σου λέει: «Μεγάλε, κάπου έκανες ένα λάθος, πρόσεξε μην πέσεις πάλι στο ίδιο παράπτωμα!». Κατά τον ίδιο τρόπο, η ψωρίαση ήρθε να με βάλει μόνιμα σε έναν καλύτερο δρόμο ζωής.»

Πιστεύει πως όλοι αντιμετωπίζουν αυτή την πάθηση με τον ίδιο τρόπο; «Όχι βέβαια! Μάλιστα σε ένα σχετικό ιατρικό συνέδριο που έγινε πρόσφατα πολλοί που πάσχουν από αυτήν τη νόσο αρνήθηκαν να μιλήσουν, εγώ πάντως δεν είχα πρόβλημα. Θα θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ μεγάλο φλώρο αν δεν έλεγα πως έχω ψωρίαση! Γιατί άλλωστε να μην το πω, όταν ο Μάικλ Τζόρνταν είχε βγει και είχε δηλώσει στη δεκαετία του '80 πως έχει AIDS; Μιλάμε, βέβαια, για έναν πολύ γενναίο άνθρωπο! Εγώ αν είχα αυτή την ασθένεια δεν υπάρχει περίπτωση να το ομολογούσα, δεν θεωρώ τον εαυτό μου τόσο γενναίο.»

Στο περιβάλλον του πώς τον αντιμετώπισαν; «Δεν είχα πρόβλημα. Άλλωστε αυτή η πάθηση δεν είναι κολλητική, και το ξέρει ο κόσμος, καθώς η ψωρίαση συζητιέται αυτό τον καιρό γιατί έχουν αυξηθεί τα κρούσματα κατά 15% με 20%! Την ίδια ώρα, βέβαια, αυξάνονται και οι νέες θεραπείες που υπόσχονται μακροχρόνια ύφεση, καθώς αυτή η ασθένεια συνήθως απαιτεί αγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικά σε περίοδο εξάρσεων.»

Ποια μέθοδο θεραπείας έχει προτιμήσει; «Δεν παίρνω φάρμακα, θα το έκανα μόνο στην περίπτωση που θα είχα πρόβλημα στο πρόσωπο και στο σώμα. Από τη στιγμή όμως που η ψωρίαση περιορίζεται στο γόνατο και στους αγκώνες, προτιμώ το βελονισμό όσο κι αν ψιλοπονάω! Άλλωστε, με το που μπαίνουν οι βελόνες με παίρνει ο ύπνος! Κάποια εποχή έκανα επίσης ομοιοπαθητική, ενώ έχω δοκιμάσει και την... ξηρασία. Μια θεραπεία για δέκα μέρες, όπου τρως ένα παξιμάδι και ένα αβοκάντο το πρωί, μια από τα ίδια το μεσημέρι και ένα ποτήρι νερό! Δεν παίζεται, γι' αυτό το έκανα μονάχα δύο φορές. Σίγουρα, πάντως, μέσα από αυτήν τη μέθοδο μαθαίνεις να μασάς καλά την τροφή, εβδομήντα μασήματα σε κάθε μπουκιά! Κάπως έτσι σταμάτησα να καταβροχθίζω το φαγητό μου όπως συνήθιζα παλιά.»