Θέμης Ανδρεάδης: «Για να κάνω αυτόν τον δίσκο άκουσα μόνο την ψυχή μου»

Πριν από σαράντα χρόνια ξεκίνησε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο την καριέρα του και τα τραγούδια του θεωρούνται διαχρονικά. Και μπορεί για 25 ολόκληρα χρόνια να απουσίαζε από το καλλιτεχνικό στερέωμα , αλλά πλέον επέστρεψε και πάλι στα μουσικά δρώμενα με μια ξεχωριστή δισκογραφική δουλειά, η οποία έχει τίτλο «Το σώμα ξέρει». Ο αγαπημένος καλλιτέχνης μίλησε αποκλειστικά στο gossip-tv.gr για τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να εγκαταλείψει για τόσα χρόνια το τραγούδι , αλλά και για την επιστροφή του.

- Επιστρέψατε στο τραγούδι έπειτα από 25 χρόνια. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στο να το κάνετε;

«Όταν κάποιος λείπει 25 χρόνια δεν έχει ιδιαίτερα κριτήρια γιατί είναι μακριά από το σύστημα και δεν έχει ανάγκη κάποιο σύστημα για να επανενταχτεί μέσα σε αυτό. Εγώ για να κάνω αυτό τον δίσκο άκουσα μόνο την ψυχή μου»

- Υπήρχαν κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι που σας ανάγκασαν να εγκαταλείψετε τον χώρο του τραγουδιού;

«Έχω ξεχάσει είναι πάρα πολλά τα χρόνια. Έχω ξεχάσει...»

- Σε πρόσφατη συνέντευξή σας είπατε ότι όλα αυτά τα χρόνια ασχοληθήκατε με διάφορα πράγματα. Θέλετε να μας πείτε ποια ήταν αυτά;

«Ασχολήθηκα με διάφορα άλλα πράγματα προσωπικού ενδιαφέροντος, τα οποία είχαν να κάνουν με την προσωπικότητά μου. Είχα περισσότερο χρόνο ν' ασχοληθώ με τον εαυτό μου και την οικογένειά μου»

- Επαγγελματικά σε ποιον χώρο βρισκόσασταν;

«Με την σύζυγό μου είχαμε μια επιχείρηση, μια γκαλερί. Η σύζυγός μου είναι γλύπτρια και ακολουθήσαμε έναν άλλον χώρο μακράν του καλλιτεχνικού στερεώματος»

- Η εποχή που αποφασίσατε να επιστρέψετε στο τραγούδι είναι δύσκολη όχι μόνο για την χώρα, αλλά και για τους Έλληνες. Θέλατε να δώσετε το παρόν με τον δικό σας τρόπο;

«Είμαι ένας άνθρωπος και ανήκω σε μια γενιά τραγουδιστών που είμαι μαθημένος στα δύσκολα. Σας θυμίζω ότι και η πρώτη παρουσία μου πριν από 40 περίπου χρόνια ήταν μέσα στην Χούντα, με κρυμμένα τραγούδια τα οποία είχαν και κάτι παραπάνω. Θυμίζω ότι ξεκίνησα να τραγουδάω «θα πάω στην ζούγκλα με τον Ταρζάν». Στην πορεία πίστεψα ότι δεν είχαν να δώσουν κάτι καινούργιο , αλλά ούτε και εγώ και γι' αυτό αποφάσισα να κάνω αυτό το μεγάλο διάλειμμα»

- Πείτε μας λίγα λόγια για την νέα σας δισκογραφική δουλειά και την συνεργασία σας με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τον Γιάννη Ευθυμιάδη.

«Ο αγαπημένος μου Σταμάτης Κραουνάκης δέχτηκε με μεγάλη χαρά μετά από όλη αυτή την απουσία μου να συμμετάσχει μαζί μου σε ένα τραγούδι. Η νέα μου δισκογραφική δουλειά λέγεται «Το σώμα ξέρει». Την μουσική την έχω γράψει εγώ, τους στίχους ο Γιάννης Ευθυμιάδης και υπάρχουν μερικές συμμετοχές φίλων μου και αγαπημένων καλλιτεχνών όπως του δάσκαλού μου του Νότη Μαυρουδή , ο οποίος έχει διασκευάσει ένα τραγούδι μου και το παίζει με δυο κιθάρες. Ο Σταμάτης Κραουνάκης συμμετέχει με πολύ αγάπη στο τραγούδι «Πέρνα απέναντι», το οποίο ήδη έχει αγαπήσει ο κόσμος και είναι μεγάλη χαρά να διαπιστώνω έπειτα από τόσα χρόνια ότι ένα μου τραγούδι έχει ξεχωρίσει. Ένα άλλο τραγούδι το λέει μαζί μου μια νέα εξαιρετική τραγουδίστρια η Ηρώ Σαϊα και με δεύτερες φωνές συμμετέχει η Σταυρούλα Μανωλοπούλου καθώς και ο μικρότερος γιος μου ο Δημήτρης, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το τραγούδι. Ο Δημήτρης είναι ζωγράφος καριέρας»

- Δηλαδή δεν ακολουθεί τα δικά σας βήματα;

«Ο Δημήτρης ακολουθεί τα βήματα της καρδιάς του. Είμαστε μια οικογένεια που έχει ένα καλλιτεχνικό υπόβαθρο. Εγώ τραγουδάω και γράφω τραγούδια, η σύζυγός μου είναι γλύπτρια , ο μεγάλος μου γιος είναι ψυχολόγος και ηθοποιός. Ο Δημήτρης αυτή την εποχή έχει την τρίτη ατομική του έκθεση και γράφει τραγούδια για την προσωπική του διασκέδαση και μάλιστα σκέφτομαι κάποια στιγμή αυτά να βγουν προς τα έξω»

- Εσείς ήσασταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με το σατιρικό τραγούδι

«Να πούμε καλύτερα ότι ήμουν ο πρώτος καλλιτέχνης που του δόθηκε ο όρος «σατιρικός τραγουδιστής». Δεν ήταν στις προθέσεις μου. Θα μπορούσαμε να το πούμε αλλιώς , ότι η εμφάνισή μου σηματοδότησε ένα καινούργιο είδος τραγουδιού, το ονομαζόμενο «σατιρικό τραγούδι». Εγώ να σας πω την αλήθεια σοβαρά τα έλεγα , αλλά τα μέσα το πέρασαν έτσι και μου έμεινε ο όρος του σατιρικού τραγουδιστή»

- Εσάς σας ενόχλησε αυτή η ταμπέλα;

«Όχι καθόλου γιατί να με ενοχλήσει; Απλά το σατιρικό τραγούδι έχει πιο ευρεία έννοια»

- Ξεχωρίζετε κάποιο από τα τραγούδια σας;

«Όχι δεν ξεχωρίζω κάποιο. Έχω πει περίπου 200 τραγούδια ηχογραφημένα και δεν ντρέπομαι για κανένα»

- Δεν υπάρχει κάποιο που ξεχωρίζετε για έναν ιδιαίτερο λόγο;

«Όχι ιδιαίτερα. Ήταν τραγούδια τα οποία μου άρεσαν , τα οποία λέω και τώρα και θα τα ξαναπώ σε κάποιες εμφανίσεις μου και εξακολουθούν να μου αρέσουν»

- Βλέπετε αλλαγές στον χώρο του τραγουδιού από την εποχή που εγκαταλείψατε τον χώρο μέχρι τώρα που επιστρέψατε;

«Το μόνο που βλέπω είναι ότι έχουν εξαφανιστεί οι εταιρείες τίποτα άλλο. Οπότε είναι μια καλή εποχή οι καλλιτέχνες που πράγματι δημιουργούν και δεν είναι κατασκευάσματα εταιρειών. Τους δίνεται η ευκαιρία να σηκωθούν όρθιοι και να το δηλώσουν»

- Πιστεύετε ότι δεν υποστηρίζουν τους καλλιτέχνες έτσι όσο θα έπρεπε;

«Δεν υπάρχουν δισκογραφικές για να το κάνουν αυτό, έχουν εξαφανιστεί, υπολειτουργούν. Τα τελευταία δυο χρόνια μόνοι τους οι καλλιτέχνες βγάζουν τις παραγωγές τους και υπάρχουν ορισμένες πολύ καλές δουλειές που είναι απόλυτη ευθύνη των καλλιτεχνών»

- Σε αυτό πιστεύετε ότι ευθύνεται και η οικονομική κρίση που έχουν αλλάξει τα πράγματα;

«Μα οι δισκογραφικές εταιρείες δεν ήταν φιλανθρωπικά ιδρύματα . Δεν ξέρω αν φταίει η οικονομική κρίση, αλλά η τεχνολογία αναμφισβήτητα . Τώρα είναι πιο εύκολη η πρόσβαση μέσα από το διαδίκτυο για να βρει κάποιος ένα τραγούδι»

- Είστε αισιόδοξος για το μέλλον;

«Το πρόβλημα είναι ότι όσο αισιόδοξος και να είσαι αν στηρίζεσαι στους άλλους δεν μπορείς να είσαι αισιόδοξος. Το θέμα είναι να μην χαθεί η ελπίδα. Ένας τρόπος για να μην χαθεί η ελπίδα είναι να φτιάχνουμε όμορφα τραγούδια. Να μπορούμε να δίνουμε μια ένεση αισιοδοξίας στον κόσμο. Αλλά γενικά τα πράγματα είναι άσχημα. Είναι μαύρες οι εποχές»