Έφη Παπαθεοδώρου: «Μου λείπει όταν δεν παίζω»

«Είναι η αλήθεια πως μου λείπει όταν δεν παίζω, αλλά το κενό αυτό αντικαθίσταται με το γράψιμο, έχω έως τώρα γράψει 10 βιβλία». Η αγαπημένη γιαγιά της μικρής οθόνης κατάγεται από το χωριό Σιταράλωνα Τριχωνίδας και μοιράστηκε αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία. «Στο χωριό πηγαίναμε τα καλοκαίρια, θυμάμαι ακόμη τα αλώνια του αδερφού της γιαγιάς μου, ωραίες εικόνες. Πηγαίναμε πολλές εκδρομές στο παλιό χωριό το Μωρόσκλαβο στο οποίο εγκαταστάθηκαν κάποιες λίγες οικογένειες Μεσολογγιτών μετά την καταστροφή. Σύμφωνα μάλιστα με κάποιες διηγήσεις-θρύλους στο παλιό αυτό χωριό κατοικούσε και κάποιος πλούσιος ο οποίος είχε κρύψει κάποια χρυσά όμως σύμφωνα πάντα με το θρύλο ξέχασε που τα έθαψε κι εμείς ψάχναμε να βρούμε τον χαμένο αυτό θησαυρό. Θυμάμαι ακόμη το εκπληκτικό αυτό χωριό με την απλή και συνάμα καλαίσθητη αρχιτεκτονική σπιτιών τα οποία καταστράφηκαν άλλα από το χρόνο και άλλα από τους ίδιους τους ανθρώπους. Αυτοί είναι οι νεοέλληνες, τίποτα δεν σεβάστηκαν. Δεν λέω πως όλα ήταν ιδανικά στα παιδικά μου χρόνια μα υπήρχε μία ανεκτίμητη ρομαντικότητα. Ο πατέρας μου στο χωριό Γουρίτσα είχε το πρώτο περιβόλι με πάρα πολλά δέντρα, υπέροχες μυρωδιές, τώρα όμως δεν έμεινε τίποτα, τσιμέντο και κακογουστιά πλήττουν το περιβάλλον γιατί επικρατεί βλέπεις η ιδέα πως το να είσαι αυθεντικός ή χωριάτης είναι κακόγουστο, αυτή η νοοτροπία μας έφτασε ως εδώ», δήλωσε στο polispost.