Νόνικα Γαληνέα: Εξομολογείται την παρεξήγηση που είχε με τον Σταμάτη Φασουλή

Μέσα στην αυτοβιογραφία της αναφέρει την παρεξήγηση που είχε με τον Σταμάτη Φασουλή στις τελευταίες ώρες της αείμνηστης Αλίκης Βουγιουκλάκη με τον Σταμάτη Φασουλή. «Τελευταία φορά συνεργαστήκαμε με τον Μίνωα Βολανάκη στην Μικρή Επίδαυρο στη "Σονάτα του Σεληνόφωτος" του Γιάννη Ρίτσου. Σε σχέση με αυτή την παράσταση έγινε κάτι φοβερό που θέλω να διηγηθώ. Ήταν η εποχή όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη έφευγε από τη ζωή. Ήμασταν δίπλα της στο δωμάτιο του νοσοκομείου περιμένοντας το τέλος. Ανάμεσα στους φίλους της και ο Σταμάτης Φασουλής. Η Αλίκη, ο Σταμάτης κι εγώ έχουμε περάσει πολύ ωραίες στιγμές, μοναδικές, τουλάχιστον από γέλια. Του Σταμάτη του είχα και του έχω αδυναμία και ίσως το ότι άθελά μου του φέρθηκα ανέντιμα κάνει αυτή την αδυναμία ακόμα πιο μεγάλη. Μου λέει πως με έχει συγχωρέσει. Το ελπίζω! Λοιπόν εκεί δίπλα στην Αλίκη λέω στον Σταμάτη: "Τι να παίξω;". Σκέφτηκε λίγο και αμέσως μου είπε: "Τη Σονάτα του Σεληνόφωτος, του Ρίτσου". Πήρα το κείμενο και πήγαινα να κάνω πρόβα στο "Χορό του θανάτου". Άφησα το αυτοκίνητό μου στη μάντρα, στο στενάκι του "Ιλίσσια". Βγαίνοντας από μέσα μου πέφτει το βιβλιαράκι του Ρίτσου από τα χέρια, κάνω να το μαζέψω και βλέπω μπροστά μου τον Μίνωα, που σκύβει και προλαβαίνει να πιάσει το βιβλίο. Μου λέει: "Έχω πάθος με αυτό το έργο. Πρόκειται να το παίξεις;". Λέω: "Ναι, μου έκαναν πρόταση στην μικρή Επίδαυρο". Μου απαντάει αμέσως: "Θα στο κάνω εγώ αυτό". Τα 'χασα ,δεν ήξερα τι να του πω. Δεν είχα το κουράγιο να του πω την αλήθεια. Το βράδυ θα έτρωγε σπίτι ο Σταμάτης, γιατί συζητούσαμε να ανεβάσουμε το έργο του Εντουάρντο ντε Φιλίππο, Σάββατο-Κυριακή-Δευτέρα. Όταν του είπα τι έγινε με τον Βολανάκη και πως δεν τόλμησα να του πω πως "η ιδέα ήταν δική σου και ότι ασφαλώς εσύ έπρεπε να το σκηνοθετήσεις", ο Φασουλής φοβερά συγκρατημένος δεν έδειξε τίποτα. Σε λίγο είπε πως δεν αισθανόταν καλά κι έφυγε. Την άλλη μέρα μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου είπε πως δεν μου έδωσε ιδέα για να την σκηνοθετήσει άλλος. Μου ανέφερε επίσης, πως έπρεπε επειγόντως να καταφύγει στο lexotanil και απλούστατα δεν ξανάδωσε σημεία ζωής. Εξαφανίστηκε. Είχε απόλυτο δίκιο».