Ευγενία Μανωλίδου: Πώς καθόρισε τη ζωή της ο πρόωρος χαμός του πατέρα της;

«Η μητέρα μου από τη φύση της ήταν αυταρχική. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπου έμφυτο και όχι επίκτητο. Η καταπίεση που εγώ ένιωθα στα δικά της μάτια ήταν προστασία. Μεγαλώνεις, κάνεις τα δικά σου παιδιά και μετά δικαιολογείς τα πάντα, ακόμη και αν δεν τα καταλαβαίνεις απολύτως...» τόνισε στο Θέμα. Πώς καθόρισε τη ζωή της ο πρόωρος χαμός του πατέρα της; «Τότε ξεκίνησε για μένα η περίοδος της μεγάλης ανασφάλειας.» Πώς είναι μια ευτυχισμένη ημέρα στο σπιτικό της; «Οι πιο ευχάριστες στιγμές είναι όταν φεύγουμε οικογενειακώς, γιατί μόνο τότε είμαστε πολλές ώρες μαζί. Όπως πριν από λίγες ημέρες, που κάναμε Πάσχα στα Ιωάννινα, έναν από τους προορισμούς της καλοκαιρινής μας περιοδείας. Περάσαμε πέντε ημέρες εντελώς παραδοσιακά, γυρίσαμε όλο τον Νομό Ιωαννίνων, τηρήσαμε όλα τα έθιμα, μα, πάνω απ’ όλα, ήμασταν όλοι μαζί. Αυτό είναι κάτι που έλειπε και από τους πέντε μας.» Είναι αλήθεια ότι ο μεγάλος γιος της έχει κληρονομήσει το ζωγραφικό ταλέντο του πατέρα του; «Αλήθεια είναι, ο Αλέξανδρος είναι εξίσου ταλαντούχος με τον πατέρα του, αν όχι περισσότερο!» Ποιο από τα παιδιά της, της μοιάζει ως προσωπικότητα; «Νομίζω περισσότερο η κόρη μας. Είναι εντελώς αυτόνομη, όπως ήμουν κι εγώ στην ηλικία της.»