Ηλίας Βρεττός: «Ότι και να έχεις πάντοτε κάποιος περνά πιο δύσκολα από εσένα»

«Ήταν ένα πολύ μεγάλο χαστούκι. Αναθεώρησα τα πάντα. Συνειδητοποίησα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και ότι όλα μπορούν να ανατραπούν από τη μία στιγμή στην άλλη. Στην ευαίσθητη ηλικία των δεκατριών ετών παραλίγο να χάσω το ένα νεφρό μου. Συνέβη αναπάντεχα. Έβαλα νέες προτεραιότητες στη ζωή μου. Έγινα αισιόδοξος και χαρούμενος Το μότο της ζωής μου είναι “Να ζούμε ότι μας συμβαίνει”» τόνισε στο ΕΓΩ. Θύμωσε; Ένιωσε ότι ήταν άδικο; «Ναι. Είχα την ωριμότητα να το συνειδητοποιήσω. Από τη μία έκανα την προσευχή σου και έλεγα “Γιατί σε εμένα Θεέ μου” και από την άλλη έβλεπα μικρότερα σε ηλικία παιδιά να είναι χειρότερα. Δίπλα μου στο «Παίδων» ήταν ένα παιδάκι πέντε ετών το οποίο έπασχε από μηνιγγίτιδα. Είχε εγκαύματα και πληγές σε όλο το σώμα του. Το άκουγα να ουρλιάζει κάθε βράδυ. Ήταν παραμορφωμένο. Η μαμά του έκλαιγε γνωρίζοντας ότι θα το χάσει. Εκείνη τη στιγμή το πρόβλημά μου ήταν πολύ μικρό. Ότι και να έχεις πάντοτε κάποιος περνά πιο δύσκολα από εσένα.»