Σωκράτης Αλαφούζος: «Είχα θυμό απέναντι στο πατέρα μου εξαιτίας την έλλειψης του»
Για τα παιδικά του χρόνια, την έλλειψη της πατρικής παρουσίας αλλά και για την σχέση που είχε με τον πατέρα του μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Σωκράτης Αλαφούζος.
«Όταν απουσιάζει ο πατέρας σου στα παιδικά σου χρόνια δεν έχεις ανδρικό και πατρικό πρότυπο.
Ήταν τραυματικό γεγονός. Όμως προχωρώντας η ζωή βλέπεις ότι αυτό είναι ο θησαυρός σου. Ο καθένας μας είναι οι εμπειρίες του. Όσα βίωσα διαμόρφωσαν την ευαισθησία μου και τη ματιά μου απέναντι στον κόσμο. Ότι άσχημο έζησα τον μετέτρεψα σε κάθε τι δημιουργικό», λέει στο περιοδικό Εγώ και συνεχίζει:
«Ναι τον συγχώρεσα. Αν δε περάσεις αυτή τη διαδικασία, είναι σαν να μην συγχωρείς ένα κομμάτι του εαυτού σου. Κατανόησα τους λόγους των πράξεων, όχι την ίδια την πράξη. Εκείνη έχει φυσικούς νόμους και πρέπει να τιμωρείται για οποιοδήποτε λόγο.
Είχα θυμό, εξαιτίας την έλλειψης του. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός είχα εισαχθεί στο νοσοκομείο. Όταν ήρθε του είπα "Μπαμπά μου είπες ότι θα μου φέρεις ένα παιχνιδάκι και δεν το έκανες" Έμεινε στη παιδική ψυχή μου. Σε μία κουβέντα που κάναμε έπειτα από χρόνια μου ζήτησε συγνώμη για ότι συνέβη στο παρελθόν», περιγράφει και καταλήγει:
«Βρισκόμασταν ανά διαστήματα αλλά δεν είχε γίνει μία τέτοιου είδους κουβέντα. Η ζωή το έφερε, όταν ήμουν και εγώ έτοιμος, είχα εμπειρίες πια. Αποφάσισα συνειδητά να μιλήσω μαζί του και να του πω κάποια πράγματα που είχα ανάγκη πριν φύγει. Πράγματι μετά από ένα χρόνο πέθανε.
Έκανα αρκετή δουλειά μέσα μου και έχω πάρει την ευθύνη να βοηθήσω και άλλους ανθρώπους μέσα από την τέχνη μου και τη διδασκαλία μου. Φυσικά σε ένα παιδί έχει πολλές παραμέτρους αυτή η ιστορία. Όταν δεν έχεις τον πατέρα σου δίπλα σου στα παιδικά σου χρόνια μπορείς να το μεταφράσεις "Δεν είμαι σαν τα υπόλοιπα παιδιά. Έχω κάτι λιγότερο". Σε οτιδήποτε κάνεις στη ζωή σου ακόμα και αν φτάσεις πολύ ψηλά αισθάνεσαι μικρότερος. Από την άλλη όμως αυτή η έλλειψη μπορεί να γίνει το καύσιμο να κατακτήσεις πιο πολλές κορυφές. Αν αυτό γίνει συνείδηση είναι καλό να ηρεμήσει λίγο η ψυχούλα σου και να καταλάβεις πώς μόνο εσύ μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου την αξία που του πρέπει, να καλύψεις τα κενά , να γίνεις ο πατέρας του εαυτού σου και να πεις "Εγώ θα σε προστατεύσω. Δε θα σε πειράξει κανένας ποτέ"».