Νίκος Κουρής: «Ούρλιαζα από τον φόβο μου κάθε φορά που…»

«Σε ηλικία 5-6 ετών, το πιο αγριευτικό μου γεγονός, που με ακολουθούσε για κάμποσα χρόνια αργότερα, ήταν μια διαφήμιση με ένα χοντρό παιδάκι που έτρεχε και μια γιαγιά που το τάιζε γίγαντες ενώ αυτό δεν ήθελε και στο τέλος ακουγόταν μια φωνή βαθιά: "το πάχος μικραίνει τη ζωή" με ηχητικό φόντο τους απειλητικούς χτύπους μιας καρδιάς. Ούρλιαζα από τον φόβο μου κάθε φορά που έπαιζε αυτή η διαφήμιση. Το βράδυ την έβλεπα στον ύπνο μου και πετιόμουν με έντονο το αίσθημα του τέλους μου. Σκέψου, έτρεμα να δω τηλεόραση για αρκετό καιρό μετά, μήπως και πέσω πάνω σε αυτή τη διαφήμιση. Γνήσιος τρόμος, σου λέω! Αφού, όταν αργότερα, εκεί κάπου στα 10-12 μου, είδα τη "Λάμψη" του Κιούμπρικ, δεν είχα τρομάξει τόσο. Ο απόλυτος παιδικός μου φόβος ήταν αυτή η διαφήμιση», είπε ο ηθοποιός στο Protagon.