Ελένη Ζιώγα: Η «βουτιά» στο χάος και το «χέρι του Θεού»

«Ξαφνικά ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει από τα μαλλιά και να με βγάζει από ένα πηγάδι. Ποιος το έκανε αυτό; Κάποιοι τον λένε Θεό... Αυτό που ξέρω πάντως είναι πως αν δεν είχε επέμβει αυτή η δύναμη να με ταρακουνήσει, δεν ξέρω που θα βρισκόμουν τώρα», εξομολογείται στο Πρώτο θέμα και καταλήγει: «Σιγά σιγά κατάλαβα ότι όλο το κόλπο για να είσαι πραγματικά ελεύθερος είναι να ενστερνίζεσαι τη θεία τρέλα. Τι πιο τρελό από το να συγχωρείς τους εχθρούς σου αλλά παράλληλά και τι πιο ελεύθερο. Σα αυτήν ακριβώς την απόλυτη αντινομία προς την φύση βιώνω πια την αναρχική ελευθερία που αναζητούσα στις περιπλανήσεις μου».