Άννα Βίσση: «Δεν μπορώ πλέον να μου εκσφενδονίζονται λουλούδια με αλουμινόχαρτο»

«Είμαι, και ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, υπέρ της αλλαγής και της εξέλιξης. Επίσης, δεν μ' αρέσει να επαναλαμβάνομαι και να κρύβομαι πίσω από το φαινομενικά «ασφαλές». Έχω δε κάνει αρκετά και διαφορετικά πράγματα στο παρελθόν, όπως συναυλίες, θέατρα rock όπερες, musicals και εμφανίσεις σε χώρους τους οποίους ο κόσμος συνηθίζει να ονομάζει απλά «μπουζούκια» που, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, θεωρώ πως δεν ήταν έτσι. Γιατί πάντα ένωνα το θέαμα μαζί με τη διασκέδαση και ο ήχος του μπουζουκιού ήταν συμπληρωματικός. Το μόνο σίγουρα απάνθρωπο ήταν το ανελέητο ωράριο. Δεν μπορώ να διανοηθώ πλέον να βγαίνω και να τραγουδάω στη 1 και στις 2 και να πηγαίνω σπίτι μου στις 6 και 7 το πρωί. Ούτε να αναλώνομαι σε χώρους που «επιτρέπουν» λουλούδια τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο και που εκσφενδονίζονται πάνω μου με μανία...Έκανα τον απολογισμό μου και πήρα τις αποφάσεις μου, αυτή τη φορά με το χέρι στην καρδιά! Το ίδιο πιστεύω αισθάνεται και το 90% του κοινού που τώρα πια θέλει να βγει μετά τη δουλειά του, να περάσει όμορφα, να ξεχαστεί, να διασκεδάσει, κάτω από ωραίες, ανθρώπινες συνθήκες πλέον, και να πάει σπίτι του σχετικά νωρίς. Λίγο πολύ όλοι αυτοί οι λόγοι -καλλιτεχνικοί κυρίως, αλλά και πρακτικοί- μας οδήγησαν στο φετινό εγχείρημα που εμάς μας κάνει περήφανους για το αποτέλεσμά του. Και το κοινό που το παρακολουθεί μέχρι στιγμής είναι ενθουσιασμένο», δήλωσε η Άννα Βίσση στο περιοδικό «Down Town» Kύπρου.