Άννα Βίσση: «Με ξεκλείδωσε ο Καρβέλας»

«Η πρώτη ήταν η πολύ ντροπαλή μου, μόλις είχα έρθει από την Κύπρο. Πήγαινα εκεί που με πήγε το ρεύμα, στις παρέες του Κουγιουμτζή, ου Σπανού, της Αλεξίου και του Νταλάρα. Μετά γνώρισα τον Καρβέλα, τη μουσική θύελλα της ζωής μου, και πήγαμε στη φιλόδοξη, στη θαρραλέα, στην τολμηρή, στην καινοτόμο περίοδο. Με ξεκλείδωσε ο Καρβέλας. Με έκανε να καταλάβω ότι δεν ήμουν ένα ντροπαλό κορίτσι εγκλωβισμένο μες στο σώμα μου. Όταν του ’πα τα ακούσματά μου, τους Beatles, την Τζάνις Τζόπλιν, ακόμη και τον Φρανκ Σινάτρα και τους κλασικούς που αγαπάμε, τον Βάγκνερ, τον Μπετόβεν, ενωθήκαμε πολύ. Και ξανοιχτήκαμε βγάζοντας όλες αυτές τις επιρροές στα τραγούδια μας. Η τρίτη περίοδος ήταν εκεί που κουραστήκαμε, έως και βαρεθήκαμε. ∆εν φοβάμαι τη λέξη. Κάναμε πολλά και συνεχώς και νιώθαμε ότι επαναλαμβανόμασταν σε αυτά που ναι μεν αγαπούσαμε, αλλά όταν κάνεις τα ίδια και τα ίδια, απλώς κάνεις τα ίδια και τα ίδια. Γι’ αυτό φεύγαμε. Είτε Λονδίνο, είτε Νέα Υόρκη ή Λος Άντζελες εγώ. Έφευγα για να ξανάρχομαι. Η τέταρτη περίοδος είναι τώρα που νιώθω ότι δεν με νοιάζει τίποτα. Λέω ένα τραγούδι εδώ, το “Instagram”. Οι μισοί το θάψανε, οι άλλοι μισοί είπανε “ουάου”. Ένα τραγούδι που ούτε πρόκειται επιτυχία να γίνει, ούτε έχει καμιά μελωδία που ο Έλληνας θα σιγοψιθυρίσει, αλλά είναι ένα τραγούδι που λατρεύω. Παλιά δεν τολμούσα να πω τραγούδια που ήθελα στα μαγαζιά. Σκέφτηκα λοιπόν ότι δεν φταίει το τραγούδι, αλλά ότι δεν το χωρούσε ο χώρος που τραγουδούσα. Αποφάσισα λοιπόν να πάω εκεί που μου λέει το μυαλό μου, η δική μου αισθητική- και του Καρβέλα βέβαια που γράφει τα τραγούδια. Και κάναμε μια συμφωνία. Ότι τώρα πια τις εξετάσεις μας τις δώσαμε. Πρέπει να δώσουμε στο φουλ με τη δική μας αντίληψη αυτό που πραγματικά μας αρέσει» τόνισε στο Πρώτο Θέμα. «∆εν είμαι βιαστικός ή ταχύς άνθρωπος. Πίεσα τον εαυτό μου σε όρια που τα πλήρωσα. Συμβαίνει όταν παίρνεις τον δρόμο της φωνής. Εγώ αυτόν ακολούθησα. Αν ρωτήσεις 10 ανθρώπους "τι σε συγκινεί στη Βίσση", οι 9 θα σου απαντήσουν: "Η φωνή"».