Ελένη Δήμου: «Μια φορά στη Θεσσαλονίκη, ένας άντρας μού έστειλε 1.999 κόκκινα τριαντάφυλλα»

Όταν ερωτάται ποιο ήταν το πιο απρόσμενο δώρο που έχει πάρει ποτέ, η ίδια λέει στη real: «Μια φορά στη Θεσσαλονίκη, ένας άντρας μού έστειλε 1.999 κόκκινα τριαντάφυλλα. Για να γίνουν 2.000, έπρεπε εγώ να βγω στη σκηνή - αυτό έγραφε η καρτούλα. Τα καλάθια είχαν καλύψει την είσοδο, τις δύο πλευρές της τεράστιας σκάλας του μαγαζιού, τρεις διαδρόμους, τα παρασκήνια και το καμαρίνι μου. Είχαν κοκκινίσει όλα».

Πείτε μου μια τρέλα που έχετε κάνει για χάρη ενός άντρα...

«Έχω πάει σε μια πόλη που ήθελες πεντέμισι ώρες ταξίδι για να φτάσεις. Είμαι παρέα με την Ευανθία Ρεμπούτσικα, ήμασταν φίλες κάποτε - και τώρα είμαστε δηλαδή, αλλά τους χωρίζει τους ανθρώπους ο χρόνος. Πίνουμε, λοιπόν, ένα ποτάκι στην «Μπυραρία του Κόμη» και κάποια στιγμή της λέω: «Είσαι ν' ανέβουμε στο αυτοκίνητο, να πάμε;». Αφού πρώτα με ρώτησε αν είμαι τρελή, σηκώθηκε και ήρθε. Ταξιδεύαμε όλη νύχτα, μας έπιασε λάστιχο στον δρόμο, κινδυνεύσαμε να μείνουμε από βενζίνη, αλλά τα ξεπεράσαμε όλα και φτάσαμε στον προορισμό μας. Αλλά ο τύπος δεν ήταν εκεί. Και δεν του άφησα ούτε σημείωμα».

- Γιατί ο έρωτας, παρόλο που στην αρχή μοιάζει άφθαρτος και άτρωτος, κάποια στιγμή τελειώνει;

«Αν αυτός που έχει έρθει να σε βρει σου ανήκει -και δεν το λέω από την άποψη της ιδιοκτησίας, εννοώ πως αν είναι να μείνει μαζί σου και να μείνεις μαζί του-, τότε τη θέση του έρωτα που τελειώνει έρχονται και παίρνουν άλλης ποιότητος συναισθήματα: ο σεβασμός, η αγάπη, η εκτίμηση, ο θαυμασμός. Αν υπάρχουν αυτά, τότε δεν τελειώνει τίποτα».