Πάνος Καλίδης: Η οικογένεια, τα μαθήματα που παίρνει από τα παιδιά του και η αποτυχία!

Από μικρός θέλατε να κάνετε πολλά παιδιά;
«Πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να κάνω οικογένεια. Οσον αφορά τα τρία παιδιά, προέκυψαν και το χαίρομαι πολύ».
Θέλατε αγόρι; «Δεν είχα πρόβλημα» Πώς θα τον ονομάσετε; «Μάλλον Αριστείδη, σαν τον πατέρα μου»
Έχετε σε κάποιο περισσότερη αδυναμία; «Στη μεγάλη μου κόρη, γιατί είμαστε πιο δεμένοι. Μου έχει μεγάλη αδυναμία. Η δεύτερη τρέχει συνέχεια στη μαμά της»

Τι θέλετε να τους προσφέρετε; «Αγάπη»
Εσείς παίρνετε μαθήματα από τα παιδιά; «Φυσικά. Για παράδειγμα, από μικρός, κάθε φορά που έδινα αίμα, λιποθυμούσα. Μια φορά που πήγα την κόρη μου να κάνει εξετάσεις, θαύμασα την υπομονή της. Σκέφτηκα λοιπόν ότι δεν μπορεί να είναι τόσο ψύχραιμο ένα κοριτσάκι 2 ετών και εγώ να τα χάνω.Την επόμενη φορά λοιπόν που έδωσα αίμα δεν λιποθύμησα».

Έχετε παραδεχτεί ότι περάσατε κατάθλιψη. Τι είναι αυτό που σας «ρίχνει»; «Δεν ξέρω. Όταν σκέφτεσαι τη ματαιότη¬α των πραγμάτων και πόσο εφήμερα είναι όλα, παθαίνεις κάτι. Διαπιστώνω ότι εκτός από την οικογένεια και κάποιες στιγμές που ζεις με ανθρώπους που αγαπάς πολύ, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Η αποτυχία με τρελαίνει. Όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, δεν το βάζω στην άκρη, θέλω να το λύσω. Είμαι πολύ νοικοκύρης στη σκέψη. Βέβαια, όλοι οι άνθρωποι πέφτουν. Εγώ απλώς δεν έχω βρει ακόμη τον τρόπο να σηκώνομαι εύκολα», καταλήγει μιλώντας στο περιοδικό Εγώ.