Σταύρος Σβήγκος: «Παλιότερα ήμουν σε ένα διαρκή πανικό»

«Τώρα αντιμετωπίζω αλλιώς τα πράγματα. Είμαι πια χαλαρός, όταν με πλησιάζουν στο δρόμο και με ρωτούν για τη σειρά. Παλιότερα ήμουν σε ένα διαρκή πανικό. Σκεφτόμουν τι εικόνα έδινα σε όλους εκείνους που δεν με γνώριζαν, αλλά μου μιλούσαν. Στο τέλος, έφτασα να μη βγαίνω από το σπίτι μου, γιατί δεν ήμουν σίγουρος τι ήταν αυτό που ήθελα, ακόμα και για τα πιο απλά θέματα. Δεν ήξερα αν πεινούσα ή αν ήμουν χορτασμένος, αν διψούσα ή αν είχα ήδη πιει πολύ νερό, αν νύσταζα ή αν ήθελα να διασκεδάσω» αποκαλύπτει μιλώντας στο περιοδικό People κι εξηγεί: «Το πρώτο «σοκ» το έπαθα όταν ήρθα στην Αθήνα για να σπουδάσω υποκριτική και βρέθηκα -από τις πρώτες φορές που έμεινα μόνος μου- στην Ομόνοια. Μεγάλωσα σ' ένα προστατευμένο περιβάλλον, με μια οικογένειά. Μου έδινε πολλή αγάπη. Πέρασα την εφηβεία μου στο Πόρτο Ράφτη, όπου είχαμε μετακομίσει όταν ήμουν μικρότερος. Οι τόσο διαφορετικές «εικόνες» στο κέντρο της Αθήνας, το συνονθύλευμα των ανθρώπων, οι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων που χάνονταν στα στενάκια, με συγκλόνισαν αρνητικά. Αυτή, λοιπόν, ήταν η πραγματικότητα!», καταλήγει.