Γιώργος Κιμούλης: «Γεννήθηκα σε μία εποχή που ο Θεός έχει πεθάνει»

Πόσο πιστεύει αλήθεια ότι μας στοιχίζει η αδυναμία επικοινωνίας;
«Οι σχέσεις των ανθρώπων στην εποχή μας είναι διαποτισμένες από τον αδιάφορο ατομικισμό και τον απύθμενο και κυνικό εγωτισμό» δηλώνει ο ίδιος στη real και συνεχίζει: «Η πίστη στη σημαντικότητα του ενός, η απομόνωση του καθενός απ' τον περιβάλλοντα χώρο και η διαγραφή της κοινωνικής και πολιτικής του συνείδησης, οδηγεί σε αδιέξοδο. Ένα ολόκληρο σύστημα του μαθαίνει με πρόστυχο τρόπο πως η αυτάρκεια είναι το μοναδικό και βασικό του όπλο και πως η κοινωνική συνύπαρξή του περιορίζει την αυτοτέλεια. Αυτός ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος. Γι' αυτό πιστεύω πως το μελλοντικό αίτημα του ανθρώπου είναι να μπορέσει να γίνει ατομικά κοινωνικό ον».

Ο Ιψεν είχε παραδεχτεί ότι ο δικός του ο θεός «είναι θεός νέος, με μεδούλι μέσα στα κόκαλά του». Ο δικός σας θεός πώς είναι;

«Δυστυχώς, νεκρός. Γεννήθηκα σε μία εποχή που ο Θεός έχει πεθάνει. Κι όταν λέω «θεός», εννοώ τον σεβασμό στο άγνωστο. Εγκαταστάθηκε στη συνείδηση του ανθρώπου, μέσω της ασέβειας αυτής, η έπαρση πως το σύμπαν δημιουργήθηκε για να το κατανοήσει και στη συνέχεια να το κατακτήσει ο άνθρωπος. Βιώνοντας αυτή την αντίφαση μεταξύ ενός άκρατου «θέλω» και ενός περιορισμένου «μπορώ», έχασε την πίστη του και την κύλησε στην αδιαφορία, στον κυνισμό και στον κομφορμισμό. Εγώ προσπαθώ όσο μπορώ ν' αντισταθώ».