Άρης Πλασκασοβίτης: «Ο Μάικλ Τζάκσον είναι ο λόγος που ασχολήθηκα με το τραγούδι και τον χορό»

«Ο Μάικλ Τζάκσον είναι ο λόγος που ασχολήθηκα με το τραγούδι και τον χορό. Θέλω να γράφω τα τραγούδια μου -στίχο και μουσική- και να τα ηχογραφώ. Έχω πολλά τραγούδια μου στον υπολογιστή. Και δεν θέλω να τα δώσω αλλού. Θέλω να τα πω εγώ. Μέχρι και Πλασκάσοβιτς με έχουν πει. Αλλά δεν πτοούμαι. Αν το μάθει ο κόσμος σημαίνει ότι θα έχω καταφέρει κάτι. Ανέκαθεν αυτό ήταν το όνειρό μου. Οταν ήμουν μικρός, έπαιρνα τα καλαμάκια, τα έκανα χειλόφωνο και έκανα τον Σάκη Ρουβά σε συναυλία. Εδιωχνα τη μαμά μου, την έστελνα για καφέ, έβαζα τον Εκτορα, τον σκύλο μας, να κάτσει δίπλα σε όλα τα άλλα αρκουδάκια, μαξιλάρια και κουκλάκια που έβρισκα και τα έκανα κοινό για να παρακολουθήσουν τη συναυλία μου. Συνήθως είχα συναυλία σε χορογραφία Φωκά Ευαγγελινού, του "μεγάλου χορογράφου των μεγάλων επιτυχιών". Είχα βγάλει playlist με Ρουβά, Βανδή, Βίσση και ξεκινούσε η συναυλία. Έλεγα στo μαξιλάρι και στον σκύλο "Καλησπέρα! Καλωσήρθατε!". Με άκουγαν και οι γείτονες και η μαμά μου, που ήταν συνήθως στη γειτόνισσα, και γελούσαν. Το έκανα πολλά χρόνια. Βασικά, ακόμα το κάνω. Μόνο που δεν βάζω κοινό. Το κάνω ως πρόβα πλέον και η από κάτω μού χτυπάει με τη σκούπα να σταματήσω τις κορόνες στις 2 το βράδυ. Προχθές μού άφησαν ραβασάκι κάτω από την πόρτα τύπου "γεια σου, είμαστε η Χριστίνα και η ∆ανάη από κάτω και σε ακούμε. Θέλουμε να σε παρακαλέσουμε να τραγουδάς και λίγο Αντέλ γιατί μας αρέσει". Έτσι, όταν είπα στους γονείς μου ότι θέλω να γίνω performer, ανείς δεν σοκαρίστηκε. Από τα δεκαπέντε μου δεν έτρωγα στο σχολείο και με το χαρτζιλίκι μου, το χιλιάρικο ή πεντακοσάρικο που έπαιρνα τότε, πήγαινα και αγόραζα μπιμπλίκια για το μίνι στούντιο που έφτιαχνα στον υπολογιστή στο δωμάτιό μου. Μικρόφωνο, προγράμματα ηχογράφησης, ενισχυτές. Πολλές φορές έλεγα και ψέματα στον μπαμπά ότι θα πάμε εκδρομή και μας ζήτησαν περισσότερα λεφτά για να τα μαζεύω πιο γρήγορα. Έχω στερηθεί πολύ φαγητό. Και καθόμουν στις 2 το βράδυ και ηχογραφούσα covers του Μάικλ Τζάκσον και ούρλιαζε η μαμά μου "Αρηηηη!". Έτοιμο τον είχα τον Μάικλ από τότε» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
Και μπορεί να μη διάλεξε τα νομικά, όπως ο αδερφός του, αλλά πέρα από το πτυχίο του από την Κρατική Σχολή Χορού είναι και πτυχιούχος φυσικοθεραπευτής. « Ενώ είχα περάσει στο Τμήμα Φυσικοθεραπείας στη Λάρισα δεν πήγα ποτέ. Έκανα συμφωνία με τους γονείς μου. Τους είπα ότι, άμα θέλουν να σπουδάσω κάτι, να με αφήσουν να πάω στην Αθήνα σε ΙΕΚ και υποσχέθηκα ότι θα πάρω το πτυχίο μου με εννιά ή δέκα. ∆έχτηκαν και πήρα τελικά το πτυχίο με εννιά. Τον πρώτο χρόνο ήμουν ταγμένος στα εννιάρια και τα δεκάρια και τον δεύτερο χρόνο πήγα στην οντισιόν για το "Steps". Είχα ήδη κάνει χορό στην Κέρκυρα, στο λύκειο, και μάλιστα κρυφά από τον πατέρα μου και είχα τις βάσεις. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Αργότερα στην Αθήνα ξεκίνησα ουσιαστικά και φωνητική. Η μουσική και το τραγούδι είναι η πιο ωραία γκόμενα αυτή τη στιγμή για μένα».