Χάρης Κατσιμίχας: "Είχα καταντήσει ενα κυνικό γουρούνι..."

"Τώρα πιά ουσιαστικά δεν είμαι μέσα στο χώρο-βγήκα μόνος μου σε σύνταξη με εθελουσία-έχω την "πολυτέλεια" να λέω κι εγώ τη γνώμη μου, χωρίς το φόβο οτι θα μου αποδοθεί επαγγελματικός φθόνος, ανταγωνισμός κλπ." λέει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα "Athens Voice". " Οι επιλογές των Κατσιμιχαίων είχαν πάντα σαν επίκεντρο τους τα ατομικά και συλλογικά βάσανα των ανθρώπων. Ηταν καλώς ή κακώς το λεγόμενο project song". Ο Χάρης Κατσιμίχας σχολιάζει τα τραγούδια άλλων συναδέλφων του χωρίς κανένα δισταγμό. "Τι σχέση έχουν τα δικά μας τα τραγούδια με τις άγευστες και άοσμες θεματολογίες του Ξυδάκη, με τους μικροαστικούς νταλκάδες του Πορτοκάλογλου, με το ρηχό λυρισμό του Αλκίνοου Ιωαννίδη και τις μπουρδολογίες π.χ. του Φάμελου. Απολύτως καμία! Προτιμώ χίλιες φορές τα μουγκρητά του Αγγελάκα, γιατί αυτός ο άνθρωπος...τρώγεται τα ρούχα του. Η...ο χονδρός των Active Member. Το ίδιο κι αυτός. Εξάλλου προέρχονται και οι δυο απο το rock, το οποίο, κάποτε τουλάχιστον, είχε σαν κύρια θεματολογία του τα σκατά και πως να τα αντιμετωπίσετε!". Σε ερώτηση για τους φίλους του απο το μουσικό στερέωμα απαντά: "Θες να σου πω ονόματα και διευθύνσεις για να γίνουμε πιο σαφείς να μην κουραζόμαστε; Εγω έχω έναν αδελφό απο τη μάνα μου, τον Πάνο, και εναν αδελφό μεγαλύτερο, που τον λένε Θάνο Μικρούτσικο. Λατρεύω τον Κραουνάκη, τον Κωστάκη τον Παρίση απο τα "Υπόγεια Ρεύματα", τον Γιώργο Ανδρέου, τον Μιχάλη Κουμπιό. Φυσικά είχα 5-6 φίλους...Ομως εν γένει...με αυτόν τον χώρο δεν είχα ποτέ νταλαβέρια. Να εξηγηθώ γιατί; Εγώ πήγα 22 ετών στο Βερολίνο και γύρισα 32." Ο καλλιτέχνης μιλάει για την εμπειρία απο τον χώρο εκεί. "Γνώρισα πάρα πολλούς ντόπιους μουσικούς. Το ήθος, η αλληλεγγύη τους, ο μη φθόνος-κυρίως αυτό-με σφράγισαν για πάντα. Οταν επέστρεψα στην Ελλάδα είπα "Χριστέ μου, τι γίνεται εδώ; Εγώ έμαθα αλλά εκεί που ήμουνα. Εδώ είδα λύσσα! Φθόνο απο τον έναν για τον άλλο και απο όλους για όλους. Λυκοφιλίες! Και λέω στον αδελφό μου, τι παίζει εδώ ρε φίλε; Τι σκυλολόι είναι αυτό; Πως το αντέχεις;". Για την συνεργασία του με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Φίλιππο Πλιάτσικα απαντά: " Συνεργάστηκα μαζί τους για επαγγελματικούς λόγους, δεν τους παντρεύτηκα κιόλας! Ο Πλιάτσικας ας πούμε ποιός είναι; Ο ψηλός; Νομίζεις οτι τους ξέρω; Ασε τον Ξυδού, είναι παλιός φίλος απο το '70. Με τον Στόκα πίναμε κανένα καφέ στη Ν. Σμύρνη όταν έμενε κι αυτός ενα φεγγάρι εκεί. Μετά χαθήκαμε. Οσο για τον Νταλάρα; "Γιωργάκη...δεν θέλω να'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί, θέλω μονάχα να μη θυμάμαι" όπως λέει η Αλαγιάννη με τον Παπάζογλου". Ο Χάρης Κατσιμίχας σχολιάζει και τον τρόπο διάθεσης των cds των καλλιτεχνών μέσω εφημερίδων. "Προτιμώ τα cds μου να πουλιούνται στα περίπτερα, παρά να τα πουλούν οι δισκογραφικές. Τόσο μεγάλο είναι το μίσος μου!. Κανείς δεν ξέρει εκτός απο αυτούς που είναι στο χώρο την αδικία που υφιστάμεθα και την εκμετάλλευση. Ο κόσμος νομίζει οτι τα 20 ευρώ τα παίρνει ο καλλιτέχνης. Εμ! δεν τα παίρνει!". Τέλος εξηγεί γιατί χάθηκε... "Αυτά τα δύο χρόνια τα ήθελα απλά για να κοιμάμαι! Τα επόμενα δυο ταξίδεψα. Επαιρνα λεωφορεία και πήγαινα σε πόλεις της επαρχίας που είχα δεί τόσες φορές, αλλά στα γρήγορα, λόγω των περιοδειών. Λόγο-λίγο άρχισα να ξαναβρίσκω το ρομαντισμό που είχα χάσει. Είχα καταντήσει ενα κυνικό γουρούνι....κυνικό γουρούνι, καλά το είπα. Και ξαναβρήκα τον εαυτό μου. Εμένα δεν ήταν αυτό το όνειρο μου. Το όνειρο μου ήταν μέσα απο τη μουσική να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Οταν κατάντησα αυτό που είπα το' κοψα". Την απόδραση βέβαια την έκανε μόνος του, αφού ο αδελφός του Πάνος δεν τον ακολούθησε. "Εγω εφυγα για να μπορώ όταν και εφόσον γυρίσω να είμαι καθαρός. Είχαμε φτάσει να μαλώνουμε σαν τους γέρους του Μάπετ Σόου. Οι σχέσεις όμως πρέπει να είναι κυριλέ. Οταν το συνειδητοποίησα σταμάτησα για να μην κοροιδεύω τον κόσμο".