Τι αποκαλύπτει η «εξ απορρήτων» της αξέχαστης Αλίκης και το δεξί χέρι της Φόνσου, Άντα Αγοραστού
Η Άντα Αγοραστού για πολλά χρόνια βρισκόταν στο πλευρό της αξέχαστης Αλίκης Βουγιουκλάκη ενώ πλέον είναι το δεξί χέρι της Άννας Φόνσου.
Η ίδια, η οποία γνώρισε την αξέχαστη εθνική σταρ τη δεκαετία του '60 ήταν ο πιο έμπιστος άνθρωπός της και γυρνώντας τον χρόνο πίσω, θυμάται τις υπέροχες μέρες που ζούσε κοντά της όταν πήγαιναν στο εξοχικό της στο Θεολόγο. «Μου έχουν μείνει αξέχαστες οι μέρες που ζούσαμε στο εξοχικό, στον Θεολόγο. Πηγαίναμε με τον οδηγό με μια κούτα σοκολατούχα γάλατα και με τα τσουρέκια που σταματούσαμε και τα αγοράζαμε από το ζαχαροπλαστείο του Βάρσου. Εκείνη έτρωγε πολύ λίγο. Μόνο μια φορά, θυμάμαι, αγοράσαμε ένα τσουρέκι και το φάγαμε μισό μισό» διηγείται σε καθημερινή εφημερίδα και συνεχίζει: «Στο σπίτι στον Θεολόγο η Αλίκη ξέδινε κι εκεί έκανε πολλές πλάκες με τους φίλους που φιλοξενούσε. Θυμάμαι μια φορά -ήταν τότε που έπαιζε τη Λυσιστράτη με τη Νόρα Βαλσάμη- έβαλε όλους τους προσκεκλημένους στο σπίτι να πέφτουν ένας ένας με τα ρούχα στην πισίνα. Είχε πολύ χιούμορ και σε αυτά που έλεγε και σε αυτά που έκανε. Μάλιστα όταν είχε λαϊκή απογευματινή στο θέατρο, πολλές φορές μάς έλεγε (για τις ηλικιωμένες κυρίες) "πάω να δω τις συμμαθήτριές μου"».
Πλέον η Άντα βρίσκεται στο πλευρό της Άννας Φόνσου και όπως αποκαλύπτει η ίδια η ηθοποιός της έσωσε τη ζωή, όταν το 2003 διαγνώστηκε με καρκίνο. «Εκτός από χρήματα που έδωσε για τους γιατρούς, με φρόντισε για να γίνω καλά προσφέροντάς μου τα πάντα» λέει η Άντα ενώ η Άννα Φόνσου προσθέτει: «Εγώ τώρα πια χωρίς την Αντα δεν ξέρω αν θα μπορούσα να ζήσω. Μου το έλεγε τότε η Βουγιουκλάκη και δεν τον πίστευα. Όταν την πρωτογνώρισα δίπλα στην Αλίκη, μπορώ να σου πω ότι δεν τη χώνευα, γιατί επενέβαινε στη συζήτηση, και η συνάδελφός μου μου έλεγε "όχι μωρέ, είναι ωραίο πλάσμα!". Πραγματικά, είμαστε μαζί δεκαεπτά χρόνια και μπορώ να σου πω ότι παρά το γεγονός ότι επεμβαίνει στην ιδιωτική μου ζωή και τη δημόσια, έχει πάρα πολλά χαρίσματα. Τώρα δεν μπορώ να πάω πουθενά χωρίς την Άντα κι αν τη χάσω, θα είναι σαν να μου έχεις κόψει το χέρι. Μάλιστα μια φορά είχα πάει διακοπές στην Κέρκυρα με έναν φίλο μου και ήμουν μελαγχολική. Εκείνος κατάλαβε ότι μου έλειπε η Άντα, της τηλεφώνησε, της έστειλε τα εισιτήρια και ήρθε θριαμβεύτρια κοντά μας».