Φώτης Σεργουλόπουλος: «Δεν έβαλα ποτέ το όριο ‘’εσύ δεν κάνεις γι’ αυτό’’»

Ο καθένας μπορεί να κάνει αυτό που θέλει και θα τον δει το κοινό που τον αντιπροσωπεύει.
«Ο διαχωρισμός αυτός πάντα υπήρχε- ακόμα και ανάμεσα στο ελαφρύ και το σοβαρό θέατρο. Το ίδιο ισχύει και στους κόλπους της τηλεόρασης: Άλλο κοινό θα δει το «Dancing with the stars» κι άλλο θα δει μια ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία και χώρος για όλους. Γι' αυτό το λόγο δεν έβαλα ποτέ το όριο «εσύ δεν κάνεις γι' αυτό». Όχι, διαφωνώ. Κάν' το! Εδώ είναι η σκηνή, ανέβα. Από εκεί και πέρα θα έχεις το κοινό που σου αξίζει και θα δεχθείς τις συνέπειες. Ξέρεις, όλη αυτή η συζήτηση μου θυμίζει το ευφυολόγημα γύρω από το έντεχνο και μη ελληνικό τραγούδι. Είναι μια λέξη για να ντύσουμε τον κομπλεξισμό μας ή για να δηλώσουμε μια ανωτερότητα σε σχέση με τους υπόλοιπους. Κι ο Τσιτσάνης λαϊκός ήταν, κι ο Κουν επίσης», δήλωσε στον Ελεύθερο Τύπο και συνέχισε: «Μου αρέσει το θέατρο που συγκινεί και με αυτή την έννοια βλέπω πιο συχνά δραματικά έργα. Μου αρέσει η αμερικανική σχολή έργων ή τα έργα που είναι γραμμένα για ηθοποιούς και μεγάλες ερμηνείες. Επίσης, είμαι μεγάλος θαυμαστής της Ράνιας Οικονομίδου. Οι ερμηνείες της με συγκλονίζουν. Από εκεί και πέρα, θα δω και παραστάσεις που δεν είναι αυτού του δραματουργικού ή ποιοτικού περιεχομένου οι οποίες όμως είναι τίμιες. Και σίγουρα δεν με αφορά το θέατρο της αποδόμησης, απεναντίας πεθαίνω από ανία σε τέτοιες παραστάσεις»