Πέμη Ζούνη: «Είχα πάντα πολύ καλή σχέση με την κριτική, ξεκινώντας από την αυτοκριτική»

Επηρεάζει την επιθυμιά της η κριτική που της ασκείται ως σκηνοθέτιδα;

«Είχα πάντα πολύ καλή σχέση με την κριτική, ξεκινώντας από την αυτοκριτική. Προλαβαίνω να είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου, σε σημείο που η κριτική των άλλων -επίσημη ή ανεπίσημη- να μου φαίνεται επιεικής. Ό,τι παράγω, ερμηνεύοντας ή σκηνοθετώντας -δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνω, είναι η 17η στη σκηνοθεσία- είναι αποτέλεσμα σεβασμού και μελέτης. Αυτό που λέμε «τίμιο». Από κει και πέρα, είναι αυτονόητο ότι έχει θαυμαστές αλλά και επικριτές. Δεν πορεύομαι επιθυμώντας να αρέσω σε όλους, αναζητώντας τους «συγγενείς».Έτσι κι αλλιώς, έχω παράπονο, είχα πολλές καλεί κριτικές στη μέχρι τώρα πορεία μου», λέει στο περιοδικό OK. Όσο για το ποιο είναι το κομμάτι του εαυτού της που ικανοποιεί η ενασχόληση με τους νέους, το οποίο δεν καλύπτεται από την υποκριτική; «Ωριμάζοντας έχει κανείς μια πιο ολοκληρωμένη ματιά στα θέματα που τον βασανίζουν, που ερευνά. Η πείρα και η μελέτη διευρύνουν την δυνατότητα και επομένως το πλάνο. Μπορεί να αρθρώσεις λόγο όχι μόνο για έναν ρόλο, αλλά για ένα θέμα γενικότερο. Έχεις άποψη για το ύφος και το ήθος ενός έργου, για τη μορφή και την ουσία του Αναπόφευκτο είναι να θέλεις να το μοιραστείς. Αυτή είναι η κλασική διαδικασία του «δημιουργού», καταλήγει.