Λάκης Λαζόπουλος: «Δεν μου αρέσει μία ζωή βαλσαμωμένη»
Ξεκινώντας να διηγηθεί τον τρόπο με τον οποίο εμπνεύστηκε τους «Δέκα μικρούς Μήτσους», ο Λάκης Λαζόπουλος αποκάλυψε το πώς έζησε τα παιδικά του χρόνια ενώ τόνισε πως δεν του αρέσει η ζωή που δεν έχει ρίσκο.
Στην ερώτηση λοιπόν για το πώς εμπνεύστηκε τον ρόλο του δημοσίου υπαλλήλου στους «Μήτσους», ο ίδιος απάντησε μιλώντας στη real: «Ήταν ο πατέρας μου υπάλληλος. Έζησα σ' ένα σπίτι που κάθε βράδυ κάναμε λογαριασμούς για το τι ξοδέψαμε τι θα ξοδέψουμε... Ερχόταν ο λογαριασμός της ΔΕΗ κι ο πατέρας μου τον άνοιγε σιγά-σιγά μην του 'ρθει συγκοπή γιατί θεωρούσε ότι η μάνα μου άνοιγε πολλές ώρες τον θερμοσίφωνα. Τα ρούχα που φόραγα, πριν τα φόραγαν άλλα παιδιά μεγαλύτερά μου στη γειτονιά, μετά τα δικά μου τα φόραγε ο αδερφός μου και μετά ο πατέρας μου τα φύλαγε σε ναφθαλίνες για να τα δώσουμε σε άλλους. Επίσης, έζησα στην λογική του άκου- βλέπε- σώπα. Τα παπούτσια τα "ανάσταινε" συνέχεια ο τσαγκάρης. Ξέρω όλες τις αναπνοές, τα αχ και τα ωχ ενός υπαλλήλου. Ο πατέρας μου τα είχε όλα προγραμματισμένα, κανένα ρίσκο. Εμένα μου αρέσει να πετάω. Δεν μου αρέσει μια ζωή βαλσαμωμένη, όσο ωραία κι αν είναι. Τον πατέρα μου τον έλεγαν Μήτσο και συχνά έλεγε: εγώ είμαι ένας μικρός Μήτσος. Από κει σκέφτηκα τον τίτλο».