Γιώργος Καπουτζίδης: «Κόπηκαν τα πόδια μου, έτρεμαν σ’ όλη την παράσταση...»

Σε αυτή τη δεκαετία, τι παρέμεινε μέσα του, όπως ήταν στην αρχή και τι άλλαξε τελείως; Ο ίδιος απάντησε στην εφημερίδα Real Life:
«Είναι στιγμές που αισθάνομαι την ίδια ανασφάλεια και τον ίδιο φόβο της πρώτης παράστασης. Και δεν αναφέρομαι στο 2004, οπότε ξεκίνησα την πορεία μου επαγγελματικά, αλλά στο 1996, όταν ήμουν ερασιτέχνης στη θεατρική ομάδα του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσααλονίκης. Ανεβάσαμε την «Παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ και είχα πει στους γονείς μου να έρθουν να με δουν. Δεν ένιωθα καθόλου τρακ. Αισθανόμουν πάρα πολύ ψύχραιμος. Και δευτερόλεπτα πριν βγω, άκουσα τον βήχα του πατέρα μου. Κόπηκαν τα πόδια μου, έτρεμαν σε όλη την παράσταση. Δεν ήμουν πια ο χαρακτήρας που υποδυόμουν, αλλά ο Γιώργος ο γιος του κυρίου Τάκη και της κυρίας Ευανθίας. Αυτό, λοιπόν, που έχω κρατήσει από τότε είναι να μην κοιτάω από τις χαραμάδες του σκηνικού ποιος ήρθε, ποιος δεν ήρθε. Για να προστατεύσω τον εαυτό μου από εκείνο το συναίσθημα. Ευτυχώς που συνήθως νιώθω αυτοπεποίθηση, χαρά και σιγουριά πάνω στο σανίδι».