Γιώργος Γιαννιάς: «Μου πήρε έναν χρόνο για να συνέλθω ψυχολογικά και επαγγελματικά»
Για την συμμετοχή του στο J2US, για τις αποτυχίες του αλλά και αν υπήρξε περίοδος που κινδύνεψε να βρεθεί εκτός καλλιτεχνικού χώρου και πώς το αντιμετώπισε, μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Γιώργος Γιαννιάς.
Η συμμετοχή σου στο J2US αποτελεί κατά κάποιον τρόπο ένα μέσο επανόδου σου στην επικαιρότητα; «Στο J2US μπήκα για να παίξω με μια κοπέλα που είναι φίλη μου (σ.σ.: Ράνια Κωστάκη) και επειδή το εν λόγω show έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Ποτέ δεν με ενδιέφερε να γίνω το επίκεντρο των media και ουδέποτε στηρίχθηκα σε ίντριγκες και δημόσιες σχέσεις. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η μουσική και τα τραγούδια μου. Το παιχνίδι του lifestyle είναι από εκείνα που δεν έπαιξα και δεν θα παίξω ποτέ»
Ωστόσο, για έναν καλλιτέχνη το promotion της δισκογραφίας του στα media είναι κομμάτι της δουλειάς του. «Μπορεί να έχω χάσει από αυτό, αλλά δεν έχω ταλέντο στο να κάνω δημόσιες σχέσεις, ούτε στο να προβάλλω τον εαυτό μου. Κάθε φορά που κάνω κάτι σκέφτομαι ότι το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να είμαι αληθινός και όπου βγει. Από μικρός διάλεξα αυτόν τον δύσκολο και μοναχικό δρόμο»
Δεν υπήρξαν στην πορεία σου άνθρωποι των «δημοσίων σχέσεων» που θέλησαν να σου υποδείξουν τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινηθείς; «Κάθε μέρα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Στην πορεία μου έχω συνεργαστεί με κάποιους που ήταν σωστοί σε αυτά που έλεγαν, αλλά και με άλλους που ήταν σκέτη αποτυχία, καθώς μου έταζαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Αλλά αν δεν αποτύχεις, δεν μπορείς να πετύχεις»
Απέτυχες; «Εχω αποτύχει σε επιλογές μου, κάτι που είχε μεγάλο κόστος στην καριέρα μου. Είναι ωραίο να κάνεις επιτυχίες στα μαγαζιά, αλλά είναι πολύ δύσκολο να υπάρχουν αποτυχίες σε σχήματα. Θεωρώ ότι είναι καλό να τρως τα χαστούκια σου όσο το δυνατόν σε πιο μικρή ηλικία, γιατί στα νιάτα τα λάθη επιτρέπονται. Καθώς μεγαλώνεις, όμως, η επιτυχία σου έγκειται στο να μπορείς να μειώνεις τα λάθη σου»
Κινδύνεψες κάποια στιγμή να βγεις εκτός καλλιτεχνικού χώρου; «Ναι, πριν από 8 χρόνια. Έφυγα από όλους τους συνεργάτες μου, έμεινα μόνος μου, πήγα στη Ρόδο απ' όπου κατάγομαι και συγκεντρώθηκα. Καθάρισε το μυαλό μου και βρήκα πάλι τις ισορροπίες μου. Ουσιαστικά, μου πήρε έναν χρόνο για να συνέλθω ψυχολογικά και επαγγελματικά. Εκείνη τη χρονιά δεν είχα πρόβλημα να βρω μεροκάματο, αλλά οι επαγγελματικές προτάσεις που μου γίνονταν δεν μου άρεσαν. Και τότε, βρήκα τον συνεργάτη μου, τον Νίκο Νικολαΐδη, με τον οποίο είμαστε μαζί μέχρι και σήμερα», αποκάλυψε στο Πρώτο θέμα.