Γιώργος Γιαννιάς: «Χτύπησα πόρτες και βρήκα τις περισσότερες κλειστές»

«Ήμουν και τυχερός και άτυχος. Τα πρώτα πέντε χρόνια, παρότι αναγνώριζαν το ταλέντο και τη φωνή μου, τα πράγματα ήταν δύσκολα, με αποτέλεσμα να με ζουν οι γονείς μου. Δεν είχα δουλειά, ήμουν στο ψάξιμο, υπήρχαν βδομάδες όπου έτρωγα μακαρόνια με κέτσαπ γιατί δεν ήθελα να επιβαρύνω οικονομικά τους δικούς μου. Αλλά μετά τα κατάφερα» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
- Το σύστημα δέχεται εύκολα νέους ανθρώπους που δεν έχουν κάποια άκρη στον χώρο; «Τότε που ξεκίνησα δεν μπορούσες να γίνεις εύκολα γνωστός καλλιτέχνης γιατί δεν υπήρχαν τα σόου και τα ριάλιτι. Είχα να παλέψω με τέρατα της μουσικής. Εγώ, ένας μικρός από τη Ρόδο γεμάτος όνειρα, χτύπησα πόρτες, βρήκα τις περισσότερες κλειστές, αλλά συνέχισα να χτυπώ μέχρι που στο τέλος άνοιξε κάποια από αυτές. Στην αρχή στεναχωριόμουν πολύ, αλλά παρά τις αντιξοότητες είχα κάνει focus στον στόχο μου και στο τέλος τα κατάφερα.|