Θεοφάνους: «Σχεδόν κάθε μήνα πηγαίνω σε σχολεία και μιλώ για τη σεξουαλική κακοποίηση και το bullying»

«Ήταν μια ανάγκη να πάω τα δικά μου παιδιά όχι σε ένα απλό ωδείο, αλλά να τους προσφέρω μια πιο σύνθετη, εναλλακτική πρόταση. Μιλάμε για έναν πολυχώρο όπου δεν υπάρχει μόνο η μουσική αλλά και η ζωγραφική, η γλυπτική, ο χορός, η μουσική τεχνολογία. Έτσι δημιουργήθηκε μια πολύ μεγάλη οικογένεια. Και εδώ και στην Κύπρο. Οι πρώτοι μαθητές μου είναι 6 μηνών. Ξεκινάνε με μουσική προπαιδεία. Διδάσκω και στο Πανεπιστήμιο στην Κύπρο σε φοιτητές. Η επαφή μου είναι καθημερινή, επτά μέρες την εβδομάδα. Έχω πολύ μεγάλη ευαισθησία με τα παιδιά. Είμαι Πρέσβης Καλής Θέλησης του οργανισμού "Hope for Children". Μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στο Ευρωκοινοβούλιο μιλώντας για τη σεξουαλική κακοποίηση. Προσπαθώ να κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να πληροφορηθεί ο γονιός αλλά και ο εκπαιδευτικός για τη σεξουαλική κακοποίηση» τόνισε στο Πρώτο Θέμα.
Ένας τόσο πολυάσχολος άνθρωπος να προσθέτει μία ακόμη, φιλανθρωπική έστω, υποχρέωση στο πρόγραμμά του. «Δεν είναι υποχρέωση αυτό το πράγμα. Σχεδόν κάθε μήνα πηγαίνω σε σχολεία, κυρίως δημοτικά, και μιλώ για τη σεξουαλική κακοποίηση και το bullying. Αν δεις μπροστά σου κάποια τέτοια περιστατικά ή μιλήσεις με παιδιά που έχουν ζήσει τέτοια γεγονότα, δεν μπορείς να βάλεις καμία άλλη δουλειά πάνω από αυτό. Κάθε μέρα η επαφή με τα παιδιά μού μαθαίνει πράγματα. Και αλλάζω ως προς τα παιδιά μου, τη συμπεριφορά μου εννοώ. Νομίζω, η επαφή με τα παιδιά σε μαθαίνει να είσαι πιο ανεκτικός, να έχεις περισσότερη υπομονή. Να μην είσαι κολλημένος με τις μικρολεπτομέρειες. Τι θέλω να πω; Σηκώνομαι το πρωί στην Αθήνα για να πάω τα παιδιά μου στο σχολείο. Υπάρχουν και μέρες που όταν μπούμε στο αυτοκίνητο θα πω: "Εντάξει, ρε παιδί μου, δεν θα πάμε στο σχολείο σήμερα. Θα πάμε στη Βραυρώνα να δούμε τον Ναό της Αρτέμιδος και να μιλήσουμε γι' αυτό". Κάνω τέτοιες τρέλες. Βγαίνω λίγο από το πρόγραμμα. Με τα παιδιά είμαι πολύ χαλαρός».