Μυρτώ Κοντοβά: «Η μουσική δεν είναι ιχθυόσκαλα και τα τραγούδια δεν είναι ψάρια»

Είπε χαρακτηριστικά ότι το μόνο που δεν έχει ακούσει ακόμα είναι τα «Σαράντα παλικάρια» τόνισε στο Hello η Μυρτώ Κοντοβά.
«Όντως. Τα «Σαράντα παλικάρια» είναι ένα περήφανο τσάμικο και, τώρα που το σκέφτομαι, ένα τσάμικο δεν το έχουμε λαλήσει ακόμα. Ναι, ο Γιώργος Θεοφάνους είπε ξεκάθαρα ότι θα ήθελε πιο σημερινά τραγούδια. Τα οποία παίζουν συνέχεια, εννοείται, από το πρώτο επεισόδιο αλλά μάλλον εκείνος θέλει περισσότερα. Είναι θέμα οπτικής και αισθητικής. Εγώ το βλέπω αλλιώς. Σκασίλα μου αν το τραγούδι είναι παλιό ή καινούργιο, δεν δουλεύω στις δημόσιες σχέσεις των δισκογραφικών για να με αφορά σώνει και καλά το mainstream, όταν δεν μου κάνει τη δουλειά μου. Και αν ένα τραγούδι δεν έχει ερμηνευτικό ενδιαφέρον, δεν το χρειάζομαι. Ούτε με νοιάζει το σούπερ μάρκετ της μουσικής βιομηχανίας, ούτε συμβουλεύομαι a priori τις play lists. Όλο αυτό, αν δεν το χειριστείς για δικό σου όφελος, σε κάνει έναν ανάμεσα στους πολλούς. Ήδη, όλα τα σόου αυτή την περίοδο παίζαμε συχνά τις ίδιες νέες κυκλοφορίες βδομάδα παρά βδομάδα. Δεν συνεννοούμασταν τουλάχιστον; Βλακεία μας.»
-Κάποια τραγούδια όμως όταν πρόκειται για ένα Ιίνε πρόγραμμα δεν μπορεί να θεωρηθούν ξεπερασμένα;
«Ξεπερασμένο είναι να χρησιμοποιείς μανιέρες συμπεριφορών του παρελθόντος για να κάνεις τηλεοπτικό τζερτζελέ. Η μουσική δεν είναι ιχθυόσκαλα και τα τραγούδια δεν είναι ψάρια να τα καταναλώσεις και να πας να ξαναψωνίσεις σε δύο μέρες. Εξάλλου, το καινούργιο με το παλιό βρίσκονται σε συνεχή διάλογο και εκεί είναι το ζουμί. Αν σκέφτονταν όλοι σε στυλ σούπερ μάρκετ, σήμερα δεν θα είχαμε τις διασκευές των ρεμπέτικων και της Βέμπο από τους «Imam Baildi» με τα σκρατσαρίσματα και τα τρελά remix. Για να μην αναφερθώ στο πιο Ηοt και ενδιαφέρον μουσικό ρεύμα των τελευταίων χρόνων παγκόσμια, που είναι το σουίνγκ! Δηλαδή ο Χιώτης για να το κάνουμε λιανά. Από την άλλη, όποιος δεν ξέρει το «Besame mucho» που το έχουν ερμηνεύσει από τον Φρανκ Σινάτρα μέχρι οι Beatles, εδώ είμαστε για να του το μάθουμε και μάλιστα από τη φωνάρα του Στέλιου Διονυσίου.»