Βάσια Τριφύλλη: «Είχα και γεροντολατρεία, δεν ήμουν ποτέ... τεκνατζού»

«Είχα τη χαρά να μεγαλώσω σε παλιά αθηναϊκή γειτονιά. Έχω μεγαλώσει με γλέντια, με τραπέζια. Είχα τρίδυμα αδέρφια, πανομοιότυπα, τα είδε ο Θανάσης Βέγγος κι έπαθε πλάκα. Ήμουν η πιο μικρή, 18 χρόνια με πέρναγαν τα αδέρφια μου. Τα «έχασα» ανά 2,5 χρόνια από καρκίνο, μην την κάνουμε αυτή την κουβέντα, πονάει πολύ...Όλη μου η οικογένεια. Λέω και το εξής αστείο: «Μια θεία μου που είχε καρκίνο και τη χτύπησε αυτοκίνητο είναι που την πρόλαβε το αυτοκίνητο». Π' αυτό έχω χιούμορ, τι να κάνω», λέει στο περιοδικό Λοιπόν και εξηγεί: «Σαρκάζω τον εαυτό μου. Στο πατρικό μου, τότε δεν μιλούσα με τον μπαμπά μου, γιατί παντρεύτηκα έναν 24 χρόνια μεγαλύτερο μου -είχα και γεροντολατρεία, δεν ήμουν ποτέ... τεκνατζού, και με έδιωξε από το σπίτι. Κάποια στιγμή χώρισα από τον Τρίφυλλη, τον άντρα μου. Γύρισα σπίτι και είχε μείνει μόνο ένα διαμερισματάκι 50 τ.μ., και ο πατέρας μου, αφού τα ξαναφτιάξαμε, μου είπε: «Μπες μέσα». Η ακουστική ήταν συγκλονιστική, μονό τούβλο. Εγώ βρίζομαι... τον εαυτό μου. Μια μέρα σηκώθηκα το πρωί και άρχισα να φωνάζω: «Δεν σε αντέχω, φύγε από τη ζωή μου». Η θυρωρός μου είπε: «Μην την πικράνεις άλλο, κυρία Βασούλα μου. Φτάνει την κακομοίρα. Ποια είναι επάνω;». Αν δεν κάνεις πλάκα πρώτα στον εαυτό σου, δεν έχεις το δικαίωμα να κάνεις ούτε σε ένα μυρμήγκι».