Σοφία Κουρτίδου: Η επιταγή της υποτροφίας και το πώς την έχασε μέσα από τα χέρια της

«Από τότε που άρχισα να μιλάω παρουσίαζα πι δική μου εκπομπή που λεγόταν Εξών Φρεξόν. Ο τίτλος προερχόταν πιθανότατα από τη φράση: «Έξω φρενών» που είχα ακούσει, χωρίς να καταλαβαίνω τι σήμαινε. Στην εκπομπή αυτή ήμουν η παρουσιάστρια, η καλεσμένη, τραγουδούσα τους τίτλους αρχής και εκφωνούσα και τις διαφημίσεις. (Γελάει.) Όταν μεγάλωσα λίγο, παρακολουθώντας στην τηλεόραση το Συγγνώμη που παρουσίαζε τότε η Ελένη Κούρκουλα, έβαζα τις φίλες μου να διηγούνται ιστορίες και στο τέλος τσακωνόμασταν αν θα έπρεπε τελικά να συγχωρέσουμε την καλεσμένη. Στη Β' Δημοτικού η δασκάλα μου, η κυρία Ανθούλα, ανακάλυψε ότι έχω ταλέντο και με έβαζε να τραγουδάω το Γελεκάκι της Βίκυς Μοσχολιού, γιατί είχα μπάσα φωνή. Για να καταλάβεις όταν τηλεφωνούσαν από τράπεζες στο σπίτι για να ενημερώσουν για μία καινούρια προσφορά και τους έλεγα: «Πάρτε αργότερα γιατί δεν είναι οι γονείς μου εδώ», μου απαντούσαν: «Δεν χρειάζεται να μας κοροϊδεύετε" προσποιούμενη ότι είστε η κόρη σας. Θα μπορούσατε να μας πείτε εξαρχής ότι δεν ενδιαφέρεστε». (Γελάει.) Από 7 χρόνων υποχρέωσα τους γονείς μου να με γράψουν στο ωδείο και από τότε έπαιζα κιθάρα και τραγουδούσα σε όλες τις σχολικές εκδηλώσεις. Στα 15 μου έτυχε να πάω με του5 φίλους μου στη μουσική σκηνή Ατλαντίς που υπήρχε τότε στην Αλεξανδρούπολη και κάποια στιγμή άκουσα τον τραγουδιστή να ρωτάει: «Μήπως θέλει να ανέβει κάποιος να μας πει ένα τραγούδι; Εννοείται ότι δεν έχασα την ευκαιρία, τραγούδησα μαζί του όλο το βράδυ και ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού μου πρότεινε να δουλέψω. Όταν το ανακοίνωσα στους γονείς μου -γιατί τους το έφερα ως δεδομένο!- είχαν πολλές αντιρρήσεις αλλά τους είπα: «θα κάνουμε μία συμφωνία Αν δείτε ότι πηγαίνω πίσω στα μαθήματα μου, θα σταματήσω». Και πραγματικά δεν τους απογοήτευσα, γιατί συνέχισα να είμαι άριστη μαθήτρια και πέρασα με υποτροφία στο τμήμα Ψυχολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Η πλάκα είναι ότι βγαίνοντας από τη γραμματεία του Πανεπιστημίου με την επιταγή της υποτροφίας στο χέρι, μου την πήρε ο αέρας! Ευτυχώς, σφήνωσε στα αρχαία που υπάρχουν στην πλατεία Ναβαρίνου και παρακάλεσα τους εργάτες που δούλευαν εκεί να με αφήσουν να μπω για να την πάρω» τόνισε στο ΟΚ.