Γιάννης Σαββιδάκης: «Στην αρχή ο γιος μου μπερδευόταν και φοβόταν»

«Όταν μια κριτική είναι αρνητική ή αψυχολόγητη, άνθρωπος είσαι, μπορεί να πεις κάτι. Δεν είμαστε ρομπότ. Όμως και η χαρά της συμμετοχής είναι άλλοθι. Υπάρχει, αλλά και τάβλι αν παίζεις, θέλεις να κερδίζεις, δεν παίζεις για να χάσεις. Δεν είναι κακό να θέλει κανείς να κερδίσει. Δεν σημαίνει ότι δεν διασκεδάζει. Βέβαια όλη αυτή η απότομη δημοσιότητα, τουλάχιστον στην αρχή, είναι αφύσικη. Μετά ο καθένας πρέπει να το εκμεταλλευτεί δεόντως. Και εγώ έχω πρόθεση, αγαθή, να εκμεταλλευτώ τη δημοσιότητα. Επειδή είμαι τραγουδιστής και τραγουδο-ποιός, είναι το πρώτο μου μέλημα η μουσική. Αν προκύψει κάτι άλλο, θα δω τι, μπορώ να κάνω. Όλοι μας κοιτάζουμε να κρατηθούμε στη δημοσιότητα. Κάθε τηλεοπτική εμφάνιση είναι ένα σκαλοπάτι για τον καλλιτέχνη» τόνισε ο Γιάννης Σαββιδάκης στο Τηλέραμα.
-Στο παρελθόν όμως δεν κυνηγήσατε τόσο τη δημοσιότητα... Ποια είναι η πιο δύσκολη στιγμή της όλης διαδικασίας, από την προετοιμασία ως την άνοδο στη σκηνή;
«Το μακιγιάζ, που είναι και η πιο χρονοβόρα φάση. Φανταστείτε ότι έχω κάτσει ως και τέσσερις ώρες εκεί για να μεταμορφωθώ. Είμαστε στο στούντιο δεκατέσσερις ώρες κάθε Κυριακή. Είναι πολύ κουραστικό και στο τέλος της ημέρας καλούμαστε να είμαστε και καλοί στον "ρόλο". Είμαστε εκεί από τις 11.30 το πρωί και μπορεί να εμφανιστούμε στις 12 το βράδυ».
-Τα παιδιά σας σας παρακολουθούν;
«Ναι. Ο μικρός είναι σχεδόν 3 ετών, οπότε δεν καταλαβαίνει. Ο μεγάλος είναι 6 και με έχει δει. Στην αρχή μπερδευόταν και φοβόταν. Όταν με είδε μεταμορφωμένο σε'Ελτον Τζον, έβαλε τα κλάματα και έλεγε στη μαμά του "θέλω να γυρίσει σπίτι ο μπαμπάς, δεν θέλω να είναι έτσι"».